كار اطلاعاتى با همۀ ضرورت و اهميتى كه از نظر اسلام دارد، به خاطر آنكه شيوهها و ابزار آن بگونهاى وسوسه انگيز است، امكان دارد كه دست اندركاران امور اطلاعاتى را كم كم و ناخود آگاه به سوى انواع فسادهاى اخلاقى سوق دهد و آنها را مسخ كرده، از اخلاق، خدا، دين و معنويت جدا كند. كار اطلاعاتى، تجسس، كسب اخبار سرّى، كشف مجهولات، دشمن يابى و مانند آن است و ابزار و شيوۀ آن نيز بيشتر اوقات امورى است كه به كارگيرى آنها در شرايط عادى براى هر كسى جايز نيست و وقتى نيروهاى اطلاعاتى وارد كار مردم شوند و مدّتى با آن ابزار و شيوهها كار كنند، بتدريج در روح آنها اثر مىگذارد. از اين رو، اگر واجد صلاحيتهاى لازم اخلاقى نباشند و با روشهاى ويژۀ اخلاقى و عملى با عوارض ناشى از كار اطلاعاتى مبارزه نكنند، بتدريج آنها را از معنويت جدا مىسازد و به هلاكت و دوزخ مبتلا مىكند.
اسلام بر اخلاق نيك نيروهاى اطلاعاتى در نظام اسلامى تأكيد فراوان دارد و آنها به مناسبت وظايف حساسى كه در نظام اسلامى به عهده دارند، بايد متصف به صفات و ملكات خاصى باشند تا حسن انجام اين وظايف را بر آنها ممكن سازد.
امير مؤمنان(ع) در عهدنامۀ خويش به مالك اشتر، به اين امر سفارش كرده، مىفرمايد: