درس دوازدهم: دروغ

دروغگويى انحراف از مسير فطرت و آفرينش است و از بدترين رذايل اخلاقى و زيانبارترين گناهان به شمار مى‌آيد و با شخصيّت والاى انسانى منافات دارد. اقوام و ملل انسانى همواره نسبت به دروغ ابراز تنفّر و انزجار كرده‌اند و انبياى مكرّم الهى پيروان خود را از ارتكاب آن برحذر داشته‌اند، ليكن متأسفانه از آنجا كه دروغ گفتن كار ساده‌اى است و هزينه‌اى ندارد، بسيارى از مردم به سادگى مرتكب آن مى‌شوند و از اين بدتر، گروهى از آنان دروغ گفتن را نوعى زرنگى تلقّى مى‌كنند و افراد راستگو را ساده‌لوح مى‌شمارند.

زشتى دروغ

دروغ از صفات رذيله‌اى است كه در متون و منابع اسلامى به دفعات مورد نكوهش قرار گرفته و در مقابل، از راستى و راستگويى ستايش شده است. خداوند متعال از سويى خود را راستگوتر از همه