اَفيٖضُوا فىٖ ذِكْرِ اللّٰهِ جَلَّ ذِكْرُهُ فَاِنَّهُ احْسَنُ الذِّكْرِ وَ هُوَ امٰانٌ مِنَ النِّفٰاقِ. [1]

در ياد خداى بزرگ ياد، غوطه‌ور شويد كه زيباترين ياد و مصونيت از نفاق است.

2. عبادت

پرستش و نيايش خالصانه و خاشعانه در درگاه احديت نيز انسان را از غلتيدن به دامهاى مرئى و نامرئى شيطان و هواى نفس حفظ مى‌كند و زمينه‌هاى‌پيدايش و رشد دورويى را از بين مى‌برد. بدين علت، قرآن مجيد، سوز و گداز شبانه، تلاوت قرآن و عبادت عاشقانه را پس از كار خسته كنندۀ روزانه، حتى براى پيامبر لازم مى‌داند:

يٰا ايُّهَا الْمُزَّمِّلُ قُمِ الَّيْلَ الاّٰ قَليٖلاً... انَّ نٰاشِئَةَ الَّيْلِ هِىَ اشَدُّ وَطْئاً وَ اقْوَمُ قيٖلاً انَّ لَكَ فِى النَّهٰارِ سَبْحاً طَويٖلاً. [2]

اى جامه به خود پيچيده، شب را جز اندكى (براى نيايش) به پا خيز... همانا عبادت شبانه پابرجاتر و با استقامت‌تر است. تو در روز تلاشى مستمرّ خواهى داشت.

3. ارتباط با اهل بيت

دودمان پيامبر، انسانهاى پاك و باصفايى هستند كه جز خير و نيكى از آنان سر نمى‌زند. از اين رو همراهى، پيروى و ارتباط با آنان، دل را جلا مى‌دهد، ايمان را خالص مى‌كند و انسان را از آلودگيها، حتى نفاق و