و در جاى ديگر فرمود:

مٰا قَلَّ وَ كَفىٰ خَيْرٌ مِمّٰا كَثُرَ وَ الْهىٰ اللّٰهُمَّ ارْزُقْ مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ الْكَفٰافَ. [1]

آنچه كم باشد و (نيازهاى زندگى را) كفايت كند، بهتر است از آنچه زياد باشد و (انسان را) گمراه سازد. خداوندا! مُحمَّد و آل محمّد را به قدر كفاف روزى ده!

ثروت زياد و افزون بر نياز اگر انسان را به سركشى وادارد، او را به خدا و دين بى‌اعتنا كند، از پيمودن مسير كمال باز دارد و غرور و مستى بار آورد و موجب فخرفروشى به بندگان مؤمن تهيدست خدا شود، بلاى خانمان‌سوزى است كه نه تنها بايد از آن پرهيز كرد، بلكه بايد از شرّ آن به خدا پناه بُرد. بلى اگر اين ثروت مايۀ غفلت و سركشى انسان نگردد، در بازار كار به جريان بيفتد و يا در مسير توليد، سرمايه‌گذارى شود، به بازار مسلمانان رونق دهد و سطح توليد را بالا ببرد و هزاران نفر را از بيكارى نجات دهد، بسيار مطلوب خواهد بود.

ضرورت كسب حلال

بر شخص مسلمان واجب است كه در حدّ ضرورت و به قدر توان، كار كند و مخارج خود و خانواده‌اش را تأمين سازد. شغل انسان بايد مباح باشد و نيز مالى را كه صرف هزينه‌هاى زندگى خود مى‌كند، بايستى حلال باشد. اولياى گرامى اسلام همواره پيروان خود را از پستى و ذلّتِ