اسم الکتاب : معاد شناسى المؤلف : جمعی از نویسندگان الجزء : 1 صفحة : 18
همچنين ايمان به معاد نگاه به زندگى دنيا را نگاه به مرحلهاى مقدماتى، گذرا و ناپايدار مىسازد و مؤمن به معاد خود را در حال فراهم كردن توشه و لوازم زندگى ابدى و جاودانى براى پس از مرگ مىبيند و حال آنكه منكر معاد زندگى را منحصر به دنيا و دنيا را همه دوره حيات خود مىپندارد. زندگى براى او همين مدت محدود، همراه با همه رنجها، سختيها و مشكلات گوناگون است. از اين رو، افسردگى، نااميدى، اضطراب روانى، بلاتكليفى، احساس پوچى و بىهدفى بر اينگونه زندگى سايه مىافكند و اگر رو به لذتهاى ناپايدار آن مىآورد، به دليل اين است كه درميان اين همه ناكاميهاى زندگى دنيا، دمى لذت غنيمت است و در واقع روى آوردن به قمار، شراب و شهوات جنسى يك نوع خود فريب دادن و سرگرم شدن است تا اين عمر محدود پايان پذير بىهدف، به هر جهت بگذرد. در صورتى كه ايمان به معاد، زندگى دنيا را مقدمهاى براى آخرت قرار مىدهد كه فرد بايد در اين مزرعه بذرى بيفشاند و تاكى بنشاند تا از ثمره كار خود در زندگى بىپايان آخرت، بهرهمند شود. در اين ديدگاه همه چيز، ابزار رشد، كمال و ترقى انسان مىشود و زندگى پرنشاط و اميد آفرين خواهد بود. 2- در بعد اقتصادى و اخلاقى اعتقاد به معاد در زندگى اقتصادى، آثار و نتايج فراوانى را پديد مىآورد. از جمله، شكل گرفتن فعاليتهاى اقتصادى انسان در چارچوب احكام شريعت است. مؤمن به معاد مىداند از هر درآمدى از او پرسيده مىشود كه از چه راهى بدست آمده و در چه راهى مصرف گرديده است. پيامبر اكرم (ص) فرمود: لا يَزُولُ قَدَمُ عَبْدٍ يَوْمَ الْقِيامَةِ حَتَّى يُسْأَلَ عَنْ ارْبَعٍ ... وَ عَنْ مالِهِ مِمَّا اكْتَسَبَهُ وَ فيما أَنْفَقَهُ. «1» بنده در روز قيامت، قدم از قدم برنمىدارد تا از چهار چيز مورد سؤال واقع شود ... و از مالش كه آن را از چه راهى به دست آورده و در چه راهى خرج نموده است.
اسم الکتاب : معاد شناسى المؤلف : جمعی از نویسندگان الجزء : 1 صفحة : 18