«أَظْهَرَ اللَّهُ تَبارَكَ وَ تَعالَى الْأِسْلامَ عَلى يَدى وَ أَنْزَلَ الْفُرْقانَ عَلَىَّ وَ فَتَحَ الْكَعْبَةَ عَلى يَدى وَ فَضَّلَنى عَلى جَميعِ خَلْقِهِ وَ جَعَلَنى فِى الدُّنْيا سَيِّدَ وُلْدِ ادَمَ وَ فِى الْاخِرَةِ زَيْنُالْقِيامَةِ وَ حَرَّمَ دُخُولَ الْجَنَّةِ عَلَى الْأَنْبياءِ حَتى أَدْخُلَها أَنَا ...» «1»
خداوند متعال اسلام را به دست من آشكار ساخت و قرآن كريم را بر من نازل كرد و كعبه را به دست من (از دست مشركان) آزاد ساخت و مرا بر تمام مخلوقاتش برترى داد و در دنيا سرور فرزندان حضرت آدم و در سراى ديگر، زينت روز قيامت قرارداده و تا زمانى كه من به بهشت وارد شوم، ورود به بهشت را بر پيامبران حرام كرد.
در سخن ديگرى فرمود:
«من پايان انبيا هستم و بعد از من پيامبرى نخواهد آمد. خداوند مرا رسول رحمت قرارداده است ... من از پى تمام انبيا فرستاده شدهام و من سرپرست كامل و جامعم. خداوند بر من منّت گذارد و فرمود: اى محمّد، درود خدا بر تو، همانا هر پيامبرى را به سوى امّت و قوم خودش فرستادم و تو را به سوى همه مردم از هر سرخ و سياهى فرستادم ... و ياد تو را همنشين ياد خود قراردادم تا آنكه هيچ يك از امّت تو، مرا ياد نكند، مگر آنكه تو را ياد كند پس خوشا به حال تو اى محمّد و خوشا به حال امّت تو». «2»
حضرت على (ع) در ضمن روايتى طولانى فرمود:
«وَ انَّ أَفْضَلَ الرُّسُلِ مُحَمَّدٌ (ص)» «3»
همانا حضرت محمّد (ص) برترين رسولان است.
و فرمود:
«نَعَمْ ما أَعْطىَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ نَبياً دَرَجَةً وَ لا مُرْسَلًا فَضيلَةً أِلَّا وَ قَدْ جَمَعَها لُمحَمَّدٍ (ص) وَ زادَ مُحَمَّداً (ص) عَلَى الْأَنْبِياءِ اضْعافاً مُضاعَفَةً ... وَ لَقَدْ فَضَّلَهُ اللَّهُ عَلى جَميعِ الْأَنْبِياءِ ...» «4»