اسم الکتاب : با كاروان حسينى(ج3) المؤلف : مولایی، عزت الله الجزء : 1 صفحة : 13
مقدمه درباره مسير كاروان حسينى از مكّه مكرّمه تا كربلاى معلّا نكات مهمى قابل ملاحظه است. اين نكات، از نوع آن علايمى كه در دو سوى راه قرار مىگيرند و راه، درستى حركت و يا ميزان دورى و نزديكى راه را به كاروانيان مىشناسانند نيست، بلكه از نوعى ديگر است؛ نوعى كه در افق «معانى بلند» به پرواز در مىآيند تا درباره «هويت رهرو» بحث كنند، نه از هويت راه. و راه كاروان حسينى تا كربلا پر است از اين نكات ... از آن جمله: خروج كاروان حسينى در روز ترويه (هشتم ذى حجّه)؛ سخن امام (ع) به فرزدق: «اگر شتاب نمىكردم، مرا مىگرفتند»؛ سخن ايشان به ابى هرّه ازدى: «در پى خونم برآمدند و من گريختم!»؛ و تأييد گفتار فرزدق و بشر بن غالب اسدى كه گفتند: «در حالى كوفه را پشت سر گذاشتهاند كه دلهاى مردم با امام و شمشيرهاشان بر ضد ايشان است»؛ و سخن ايشان به عمروبن لوذان: «اى بنده خدا، آنچه به نظر تو آمده بر من پوشيده نيست؛ ليكن خداوند مغلوب فرمان خويش نگردد!»؛ استدلال پيوسته به نامههاى كوفيان، حتى پس از آگاهى بر شهادت مسلم بن عقيل؛ و پافشارى بر رفتن به كوفه، حتى پس از جلوگيرى حرّبن يزيد رياحى از ورود آزادانه ايشان به آن شهر؛ سخن آن حضرت پس از پافشارى خاندان عقيل بر گرفتن انتقام خون مسلم: «پس از اينان در زندگى خيرى نيست»؛ خواندن بيانيه در منزلگاه زباله، مبنى بر اعلام خبر قتل مسلم، هانى و عبداللّه يقطر و دادن اجازه بازگشت بىقيد و شرط به همراهان.
اسم الکتاب : با كاروان حسينى(ج3) المؤلف : مولایی، عزت الله الجزء : 1 صفحة : 13