براى كاهش كارايى سازمان‌هاى كنترل داخلى،تضعيف حكومت و رهبرى و از بين بردن ميل جنگجويى نيروهاى مسلح كشور انجام مى‌شود.

ب-عمليات روانى تاكتيكى: عمليات روانى تاكتيكى آن نوع از عمليات روانى است كه متوجه يگان‌هاى معيّنى از نيروهاى دشمن شده و با توجه به شرايط و وضعيت‌هاى منطقۀ نبرد انجام مى‌شود.به طور مسلم همگامى و هماهنگى آن با ساير طرح‌ها و چگونگى اجراى عمليات روانى،ظرفيت جنگى يگان را افزايش مى‌دهد.منظور نهايى از اين عمليات،وادار كردن سربازان دشمن به فرار يا تسليم به صورت انفرادى و يا به صورت اجتماعى است.از اين نوع عمليات به منظور پايين آوردن روحيه،قدرت اراده و پايدارى يگان‌هاى دشمن و همچنين گمراهى فرماندهان آنها بهره‌بردارى مى‌شود.

اميد اجراكنندگان اين است كه فرماندهان طرف مقابل،عملى را كه مطلوب اجرا كنندگان است انجام دهند.

ج-عمليات روانى تثبيتى (ثبات‌بخش) [1]: اين نوع عمليات روانى، عملياتى است كه معمولاً هدف آن مردم بوده و در مناطق خودى و يا سرزمين‌هايى كه توسط نيروهاى خودى اشغال شده به منظور تسهيل عمليات و بالا بردن ميزان همكارى مردم غيرنظامى،اجرا مى‌گردد.منظور نهايى از اجراى آن ثبات‌بخشى،خاتمۀ جنگ،پيروزى در جنگ و برقرارى صلح و تضمين پيروزى است.اين عمليات،نخست به منظور جلب پشتيبانى مردم از عمليات نظامى و سپس دادن آموزش‌هاى لازم به آنان و گروه‌هايى است كه هنوز از عمليات پشتيبانى نكرده‌اند.با اين توضيحات،معلوم مى‌شود عمليات روانى و جنگ روانى در دو سطح عمده انجام مى‌گيرد: