1-3-2.تلويزيون

تلويزيون از وسايل ارتباط جمعى معاصر است كه با توجه به شرايط اقتصادى و اجتماعى جوامع،به موازات گسترش آگاهى‌هاى عمومى و افزايش نيازهاى ارتباطى به وجود آمده و گسترش يافته است.از دشوارى‌هاى فنّى تلويزيون اين است كه فرستنده‌هاى تلويزيونى به طور عادى نمى‌توانند حوزۀ انتشار برنامه‌هاى خود را گسترش دهند،زيرا امواج تلويزيونى كوتاه بوده و عبورشان در برابر پستى و بلنديهاى زمين با اشكال مواجه مى‌گردد.از اين رو، بايد دكل‌هاى تقويت كننده تأسيس نمود و يا از ماهواره‌هاى ارتباطى بهره گرفت.دشوارى‌هاى اقتصادى تلويزيون ناشى از گرانى فوق‌العادۀ تأسيسات و تجهيزات ايستگاه‌هاى فرستنده و مخارج هنگفت تهيۀ برنامه‌هاى آن است.

اين وسيله در زمينۀ قدرت نفوذ قادر است با هنر صدا و تصوير،كارهاى بسيار و متفاوتى انجام دهد.با استفاده از اين رسانه،يك موضوع را مى‌توان چند گونه به تصوير كشيد؛در يكى تماشاگر بخندد،در ديگرى بترسد،در سومى غمگين شود و در چهارمى بهت زده گردد! اين رسانه در طول جنگ تحميلى به وسيلۀ حاميان امپرياليستى عراق،براى فريب و اغفال مردم و اعمال عمليات روانى عليه مردم و مسؤولان و رزمندگان ايرانى به كار گرفته مى‌شد.

وضعيت تبليغات جنگ و عمليات روانى در آغاز دفاع مقدس در سازمان صدا و سيماى جمهورى اسلامى بسامان و متمركز نبود.براى مثال،مركزى جهت هماهنگى اين گونه فعاليت‌ها وجود نداشت،برنامۀ مدوّنى حتى كوتاه‌مدت موجود نبود،هماهنگى‌هاى لازم صورت نمى‌گرفت،كادر ورزيده، آموزش ديده و متعهد در خدمت نبود،اعتماد لازم به كاركنان سازمان‌هاى با سابقۀ تبليغى از قبيل صدا و سيما وجود نداشت،امّا صدا و سيما با وجود همۀ اين مشكلات،در دو جبهۀ عمليات روانى و ضد عمليات روانى مى‌جنگيد و در