پاسخ پاسداران اين بود كه ميدان جهاد شما، همين ميدان‌هاست كه شب و روز در آن تلاش مى‌كنيد و ما نيز آن ميدان‌ها را خالى نخواهيم گذاشت. با اين همه، آرمان قلبى ما اين است كه به هر شكلى كه ميسّر باشد در آن ميدان رزم باشيم. [1]

5. شهيد آيةاللّه سيد اسداللّه مدنى

اوّلين شهيد محراب، آيةاللّه سيد اسداللّه مدنى، امام جمعۀ تبريز و نمايندۀ حضرت امام در آذربايجان شرقى، با بى‌تابى نظاره‌گر صحنه‌هاى جنگ و شهادت بود. ميهن اسلامى وارد دومين سال پيكار با دشمن متجاوز شده بود كه آن شهيد عزيز به جبهه شتافت.

جبهه‌هاى ايلام، كرمانشاه و اهواز بارها شاهد حضور عارف خداجويى بود كه طائر جانش در آرزوى وصال به حق و پوشيدن خلعت گرانسنگ شهادت بى‌قرارى مى‌كرد؛ عالم پرهيزكارى كه در بارۀ جبهه و جنگ تلاشى خستگى‌ناپذير داشت و از هيچ كوششى دريغ نمى‌ورزيد.

گاه براى تقويت روحيه و شادابى رزمندگان، هفته‌ها در كنارشان مى‌ماند و با شركت در مجالس دعا و نيايش، مشوّق بسيجيان مى‌شد تا حركت مقدس خويش را تا پيروزى نهايى ادامه دهند. گاه براى ارج‌گذارى به زحمات مجاهدان، در انظار عمومى بر دستان برادرى ارتشى كه با مسلسل سنگين هواپيماى متجاوز دشمن را در فضاى شهر تبريز سرنگون ساخته بود، بوسه مى‌زد و كمال تواضع را كه از عرفان الهى و اخلاق پسنديدۀ خدايى‌اش برمى‌خاست، به نمايش مى‌گذارد. [2]

گاه براى حل مشكلات جبهه، عزم را جزم مى‌كرد. در ماجراى محاصرۀ