قهرمان سخن به ميان آمد و امام برخوردى متواضعانه از خود نشان داد. آيةاللّه خامنه‌اى در اين‌باره مى‌فرمايد:

امام امت در اين ديدار كه در بارۀ جوانان و عزيمت راهيان كربلا سخن گفته مى‌شد، فرمودند: «ما خيلى عقبيم!» و من در پاسخ گفتم: اين چه فرمايشى است، تمام اين‌ها رشحه‌اى از رشحات وجود شما هستند! امّا ايشان منقلب شدند و گفتند: اين چيز ديگر است. [1]

و هرگاه در محضر امام از اخلاص، شهادت‌طلبى، رشادت و حماسه‌آفرينى رزمندگان سخن گفته مى‌شد، مى‌فرمود:

من خود را منفعل مى‌دانم كه چرا نمى‌توانم بروم و همراه آنان جنگ بكنم، براى اين كه من ضعيف هستم. [2]

ما همه مرهون فداكارى اين عزيزان در جبهه و پشت جبهه هستيم. [3]

اوج تواضع و فروتنى حضرت امام نسبت به رزمندگان اسلام، جملۀ معروفى است كه در وصف دلاورى نوجوان شهيد، حسين فهميده بيان نمود:

رهبر ما آن طفل دوازده‌ساله‌اى است كه با قلب كوچك خود-كه ارزشش از صدها زبان و قلم ما بزرگ‌تر است-با نارنجك، خود را زير تانك دشمن انداخت و آن را منهدم نمود و خود نيز شربت شهادت نوشيد. [4]

يكى از برادران تبليغات جنگ در سال 65 و پيش از عمليّات مهم كربلاى 5 عكسى از حضرت امام را-جهت امضا و يادداشت مطلبى خطاب به رزمندگان به وسيلۀ امام-به يكى از اعضاى دفتر ايشان مى‌دهد. وى در پاسخ