2-2. جنگ حق و باطل

از معيارهايى كه نشان مى‌دهد ملّتى در يك حركت و عمل درموضع حق يا باطل قرار دارد، انگيزه‌هاى درست يا نادرستى است كه از انجام آن دارد و اين شامل جنگ هم مى‌شود.

رژيم بعث عراق با انگيزۀ نابودى انقلاب اسلامى و تصرف بخش‌هايى از ميهن اسلامى تجاوز به خاك ايران را آغاز كرد و براى تحقق آن از انجام هيچ جنايتى فروگذار نكرد، امّا رزمندگان اسلام با انگيزۀ دفاع از اسلام و ارزش‌هاى انقلاب اسلامى پا به عرصۀ جنگ گذاشتند. تفاوت اين دو انگيره، ملت مسلمان ايران و رزمندگان اسلام را در موضع حق و دشمن را در موضع باطل قرار داده بود. امام در اين باره مى‌فرمود:

ما برحقيم، ملت ايران برحق است؛ [براى اين‌كه] ما در مقابل ظلم ايستاده‌ايم. [1]

امام در جمله‌اى ديگر اين جنگ را رويارويى دو عقيده قلمداد نموده، مى‌فرمايد:

اين جنگ، جنگ اعتقاد است، جنگ ارزش‌هاى اعتقادى-انقلابى عليه دنياى كثيف زور، پول و خوشگذرانى است. [2]

و در جمع رزمندگان خطاب به آنان و ملّت مى‌فرمود:

از اين كه طولانى شده است جنگ نهراسيم كه جنگ به نفع اسلام‌است و ما حق هستيم و حق بر باطل پيروز است. [3]