5-1. توسعه‌طلبى رژيم عراق

پس از فروپاشى رژيم ستمشاهى ايران كه با حمايت آمريكا سال‌ها ژاندارم منطقۀ خليج فارس بود، اين منطقه عملاً با خلأ قدرت سياسى و نظامى روبه‌رو گرديد. از منظر امام، اين حادثه حاكمان قدرت‌طلب عراق را تحريك كرد تا با هجوم به ايران و نشان‌دادن برترى نظامى خود در منطقه، حاكميّت خود را بر خليج فارس تحميل كنند. همچنين خلأ قدرت در رهبرى اعراب رژيم عراق را وسوسه كرد تا شايد در اين موقعيّت بتواند رهبرى اعراب را به دست بگيرد. امام (ره) در اين‌باره مى‌فرمايد:

صدام در تهاجم خود به اين كشور اسلامى نقشۀ سيادت خود بر اعراب و منطقه و ژاندارمى خليج فارس را تعقيب مى‌نمود. [1]

آمريكا از جهالت و غرور و بلندپروازى صدام استفاده كرد و او را به هجوم به ايران واداشت. [2]

حضرت امام همچنين با رد تشبيه نارواى فتح ايران در نبرد قادسيه‌با هجوم عراق به ايران به وسيلۀ صدام كه خود را مانند سعد بن ابى وقاص فاتح اين اين نبرد مى‌خواند و بدين وسيله قصد تهييج و تحريك مردم عراق به جنگ را داشت، مى‌فرمايد:

صدامِ بى‌خرد را اغوا كردند كه برو و فتح قادسيه را تجديد كن، وايران يك لقمۀ چرب و نرمى است كه به‌آسانى مى‌شود آن را بلعيد! [3]

صدام بدبخت پيش خود حساب‌ها كرده بود؛ ژاندارمى منطقه و سردارى