حكومت اسلامى تلاش نموده‌اند. در يك قرن اخير، قيام‌ها و مبارزات مهمى براى تحقق اين مهم صورت گرفته است كه باشكوه‌ترين و موفق‌ترين آن‌ها نهضت اسلامى به رهبرى امام خمينى است. بيش‌ترين امتياز و ويژگى اين نهضت را بايد در عظمت انديشه و افكار رهبر آن جست‌وجو نمود. يكى از عالمان فرزانه در اين باره مى گويد:

در آسمان امامت و رهبرى مردم و سپهر انسانيت زندگى، گذشته‌از ستاره‌ها، آفتابى نيز مى‌تابد؛ ستاره‌ها بسيارند، ولى آفتاب كم است؛ آفتاب پرفروغى مانند امام راحل (ره) كه همۀ اين كمالات [علمى و عملى] را فراهم كند و براى نشر دين تا پاى جان بايستد، در طى هر هزار سال فقط يك‌بار جلوه مى‌كند! [1]

رهبرى امام در انقلاب اسلامى و نهضت بى‌نظير قرن معاصر، «تحقق عملى» رهبرى دينى در جهان اسلام با تمام معيارها و مشخصات آن بود. همان شأن و رسالتى كه براى رهبرى در تشيع ذكر شد و فقيه جامع شرايط در غياب امام معصوم عهده‌دار آن است يعنى پاسدارى از احكام دين و اجراى قوانين اسلام و هدايت مردم، در شخصيت امام تبلور يافت.

حضرت امام شخصيتى جامع و داراى ابعاد مختلف علمى و عملى بود كه خليل‌وار عليه بت‌ها و بت‌تراشان جديد و ستم استكبارى قرن بيستم قيام نمود و در عصر انزواى دين، با بهره‌گيرى از دو عنصر تحرك‌آفرين دينى يعنى «امر به معروف و نهى از منكر» و «تكليف الهى» ، مسير مبارزه، راه‌هاى شناخت دشمنان و شيوه‌هاى مبارزه با آنان را به ملت مسلمان ايران گوشزد نمود. امام در دورانى كه به‌اجبار دور از وطن مى‌زيست، با قلم و بيان به مبارزات و افشاگرى‌هاى خويش عليه رژيم دست‌نشاندۀ آمريكا در ايران