مهم جلوگيرى از هجوم دشمن بود. از اين‌رو، در آغاز جنگ به آموزش نظامى همگانى تأكيد داشت:

ملت بايد مجهز باشند، جوان‌هاى ما بايد تدريب كنند (آموزش نظامى ببينند) ، مجهز باشند، براى اين كه ممكن است در آتيه جنگ‌هاى طولانى‌ترى داشته باشيم. [1]

بايد هر جوانى يك نيرو باشد براى دفاع از اسلام. [2]

اين تأكيد و اصرار امام تا روزهاى پايانى جنگ ادامه داشت. ايشان در دستورالعملى به مسؤولان سياسى و نظامى فرمود:

بايد. . . در تجهيز كليۀ آحاد و افراد اين كشور بر اساس اصول و فرمول خاص دفاع همه‌جانبه تا رسيدن به تشكل واقعى و حقيقى بسيج و ارتش بيست ميليونى كوشش نمود. [3]

امام همچنين به فرماندهان نظامى هشدار داد كه طرح‌هاى دفاعى و آمادگى‌هاى نظامى خود را در بالاترين سطح مطلوب نگاه دارند و همواره مراقب باشند:

نيروهاى نظامى ما هرگز نبايد از كيد و مكر دشمنان غافل بمانند؛ در هر شرايطى بايد بنيۀ دفاعى كشور در بهترين وضعيت باشد. [4]

و نيز فرمان داد:

همه به حسب امكاناتى كه در اختيار داريم، لازم است احتياجات‌جبهه‌ها و پشت جبهه‌ها را كه آن نيز كمك به دفاع است، برآورده نماييم. [5]