اسلام به آن اهميّت بيش‌ترى مى‌دهد. حضرت امام در رهبرى دفاع مقدّس همواره بر بعد ارزشى و معنوى جنگ تأكيد مى‌كرد و فعاليّت‌هاى رزمندگان را بر اساس معنويات اسلامى به صورت ذيل ارزش‌گذارى مى‌نمود:

يك-عبادت: رزمندگان بيش‌تر وقت خود را در خطوط مقدم به حالت آمادگى و مراقبت در سنگرهاى دفاعى سپرى مى‌كردند و گاه اين حالت در وضعيت پدافندى براى آنان كسل‌كننده بود. امام براى رفع كسالت رزمندگان در وصف ارزش معنوى چنين حالتى به آنان مى‌فرمود:

امروز شما در عبادت هستيد، مراكز شما مراكز عبادت است وهمان‌طور كه اشخاص حول كعبه مى‌گردند و عبادت مى‌كنند، شما هم در سنگرهايتان عبادت مى‌كنيد. [1]

دو-برخوردارى از عنايات الهى: امام برجستگىِ معنوى و ارزشى رزمندگان را در عنايات و توجّه خاص خداوند به آنان مى‌دانست. از اين‌رو، به آنان مى‌فرمود:

شما بايد خدا را شكر كنيد كه اين عمليّات اسلامى به دست شما اجرا مى‌شود؛ هركس توفيق اين عمل را ندارد. [2]

شما قدر خودتان را بدانيد. خداوند به شما عنايت داشته است كه شما را مهيا كرده است تا قرآن كريم و اسلام عزيز و ميهن اسلامى را حفظ كنيد. نظام الهى مقرر كرده است تا شما براى خدمت به اسلام انتخاب شويد و اين پيش خدا ثبت است. . . هر قدمى كه براى اسلام برمى‌داريد، قدمى است الهى كه خدا براى شما پيش آورده است. [3]