اين‌هايى كه شب‌ها به دعا برمى‌خيزند و به مناجات برمى‌خيزند، البته در جنگ‌ها پيروز خواهند شد. [1]

و در پيام خود به رزمندگان اسلام مى‌فرمود:

اى عزيزانى كه مجالس ذكر و دعا و مناجات شما چون شب عاشورا به ملكوتيان نورافشانى مى‌كند و چون ستاره‌اى درخشان در جبهه‌ها مى‌درخشد و روزتان چون روز عاشورا در مقابل يزيديان استقامت مى‌نمايد! قدر اين شب‌هاى معنوى و عرفانى و اين روزهاى سلحشورى و افتخارآميز را بدانيد. [2]

4-13. پرهيز دادن از غرور

آفت خطرناكى كه رزمندگان فاتح را تهديد مى‌كند، غرور نسبت به پيروزى‌هاى ظاهرى و نظامى است. زيان مادى غرور، سستى در رزم و خسران معنوى آن، غفلت از ياد خداوند متعال و استعانت نجستن از او و كم‌رنگ شدن انگيزه‌هاى دينى و معنوى است. [3]از اين‌رو، امام پس از پيروزى در عمليّات مهم فتح‌المبين به رزمندگان اسلام توصيه مى‌نمايد:

همه بايد بدانيم كه تمام امور و از آن جمله فتح و نصر به دست‌خداوند متعال است و مَا النَّصْرُ اِلاّٰ مِنْ عِنْدِاللّٰهِ الْعَزيٖزِ الْحَكيٖم. بايد توجه داشته باشيم كه در اين فتح مبين و ساير فتوحات غرور به خويش پيدا نكنيم و شيطان نفس بر ما غلبه نكند كه غرور موجب سردى و سستى مى‌شود. [4]