تبليغ و ترويج نپرداختن ماليات و عوارض سالانه به دولت وكفايت نمودن سهم امام در ادارۀ كشور، از جمله تلاش‌هاى كسانى بود كه درك صحيحى از اوضاع سياسى و اقتصادى كشور و چگونگى ادارۀ جنگ نداشتند. امام در برابر اين كار غيرمنطقى آنان موضع گرفت و ماليات دادن به دولت را كه با دشوارى جنگ را اداره مى‌كرد، لازم و ضرورى دانست. [1]

از ديگر اقدامات اين قشرِ سطحى‌نگر، مخالفت با شعار «جنگ، جنگ تا پيروزى» بود كه آن را برخلاف آيين مكتب اسلام مى‌دانستند و تلاش مى‌كردند تا اعتقاد مردم را نسبت به ادامۀ دفاع مقدّس خدشه‌دار نمايند. امام با مطرح كردن آيۀ شريفۀ وَ قٰاتِلُوهُمْ حَتّىٰ لاٰ تَكُونَ فِتْنَة [2]پاسخ كج‌انديشى آنان را داد. [3]

آخرين تلاش مقدّس‌مآبان و متحجران، هماهنگى با توطئۀ سازمان‌هاى بين‌المللى براى تحميل صلح يك‌جانبه به ايران و ترويج شعار صلح‌طلبى و متهم نمودن كارگزاران نظام اسلامى به جنگ‌طلبى بود. حضرت امام اين موضع‌گيرى ناشى از ضعف، دنياخواهى و آسايش‌طلبى آنان را مخالف مصالح اسلام و مسلمانان و مخالف سيره و سنت رسول‌اللّه (ص) در برابر كفار و مشركان و سيرۀ امامان-معصوم (ع) در برابر معاندان مى‌دانست [4]و در برابر شعارهاى صلح‌طلبانۀ آنان مى‌فرمود:

غمض‌عين از جنايتكاران و ناديده گرفتن جنايات ستمگران، راه‌را براى ظالمان باز [مى‌كند] و دنيا را به هلاكت خواهد كشاند. [5]