و نسلى به نسبت توان و تكاپو و ظرفيت خويش از آن بهره مى‌گيرد.كربلا به روح‌ها طراوت،زيبايى،سرزندگى و شيوۀ خوب‌زيستن مى‌آموزد كه حسين(ع) يعنى خوب،يعنى زيبا.

كربلا،اساسنامۀ ايمان،فهرست همۀ خوبى‌ها و فرهنگنامۀ قبيلۀ معرفت و عشق است.هيچ‌كس نيست كه با كربلا انس و الفت بيابد و شكفتن و باليدن و جوشش و حيات را در خود احساس نكند.جامعه‌اى نيز كه با فرهنگ عاشورا پيوند و آشنايى بيابد،سرشار پويايى،زايايى و توانايى خواهد شد.به همين دليل است كه كربلا بهترين پايگاه الهام براى حركت و خيزش و قيام است و آنان كه معرفت عاشورايى يافته‌اند،انسان‌هايى‌اند كه حرّيت،عزّت، جوانمردى،پاكبازى،اخوّت،صميميّت،عرفان،ايمان و شهادت،درون‌مايۀ زيستن و قانون زندگى و جهت‌گيرى‌هاشان خواهد شد.

انقلاب اسلامى ايران و درون‌مايۀ آن نيز مُلهَم و متأثّر از فرهنگ عاشورا است.خون شهيدان انقلاب اسلامى در زلال كربلا ريشه دارد و انقلاب ما بارقه و شعاعى از آتش ستم‌سوزى است كه در سال 61 هجرى در ساحل فرات شعله كشيد.امام خمينى(ره) در يكى از سخنرانى‌هاى خويش فرموده است:

اگر سيدالشهدا نبود،اين نهضت [انقلاب اسلامى] هم پيش نمى‌برد، سيدالشهدا همه‌جا هست«كلّ ارضٍ كربلا»همه‌جا محضر سيدالشهدا است، همۀ منبرها محضر سيدالشهدا است،همۀ محراب‌ها از سيدالشهدا است....

امام حسين نجات داد اسلام را،ما براى يك آدمى كه نجات داده اسلام را و رفته كشته شده هى سكوت كنيم؟ ما هر روز بايد گريه كنيم،ما هر روز بايد