بسته است. زندگى در جبهه براى آن‌ها شيرين است. ايمان به آن‌ها قدرت مى‌دهد؛ به طورى كه آن‌ها از صميم قلب نسبت به پايان جنگ خوشبينند و در نظر آن‌ها مرگ تنها براى جبهۀ مقابل است. . . يك داوطلب مسلمان مى‌گويد زندگى در دست خداست، نمى‌توان از مرگ به جايى فرار كرد و عاقبت بايد مرد. با اين ايمان انسان مى‌تواند با سخت‌ترين خطرات روبه‌رو شود و هيچ هراس به خود راه ندهد. [1]

سربازان و سپاهيان ايرانى با شهامتى فوق تصوّر در مقابل دشمنى كه از لحاظ ساز و برگ نظامى بر آن‌ها برترى دارد، مى‌جنگند و حتّى پاسداران انقلاب كه اغلب فاقد آموزش نظامى كامل نيز هستند، با رشادتى قابل تحسين، بدون كوچك‌ترين هراس از مرگ، در مقابل آتش توپخانه و تانك‌هاى عراقى ايستادگى مى‌كنند. [2]

10. سازماندهى پژوهش

در پاسخ به پرسشى كه در اين پژوهش مطرح گرديد، از مجموع اطلاعات گردآورى شده و تجزيه و تحليل آن‌ها اين نتيجه حاصل مى‌آيد كه ده عامل مهمّ معنوى و فرهنگى در دفاع مقدّس مؤثّر بوده‌اند. اين عوامل عبارتند از باورهاى دينى، امدادهاى غيبى، ارزش‌هاى اسلامى، فرهنگ عاشورا، شباهت‌جويى به جنگ‌هاى صدر اسلام، رهبرى امام خمينى، وحدت مردمى، حضور روحانيّت، تبليغات، و هنر و ادبيات. پژوهش حاضر براساس اين