روبه‌رو شد و تنگۀ چزابه كه در عمق مواضع دشمن قرار داشت و مهم‌ترين هدف عمليات بود، مورد هجوم قرار گرفت و به تصرّف درآمد.

3-3. باد و طوفان

باد و طوفان از جمله حوادثى است كه رزمندگان اسلام آن را از مصداق‌هاى امداد و نصرت الهى در دفاع مقدّس برشمرده‌اند. باد و طوفان به عنوان امداد و نصرت الهى اثرات گوناگونى داشت كه از جمله مهم‌ترين آن‌ها جلوگيرى از ديد دشمن بود. گاه دشمن درصدد حمله به نيروهاى خودى برمى‌آمد و در ظاهر همۀ وسائل را نيز فراهم كرده بود، امّا ناگهان با وزيدن باد و طوفان مجبور مى‌شد از حمله دست بردارد و به مواضع پيشين خود بازگردد. سردار محسن رضايى از اين‌گونه امداد در عمليات خيبر خبر مى‌دهد:

حدود ساعت 5 بعدازظهر بود كه به برادران اعلام كردند كه دشمن آمد بخشى از خاكريزها را گرفت. اضطرابى در فرماندهان به وجود آمد و بعداً ما كه اطلاع دقيق از خط گرفتيم و با آن چيزى كه ما همان موقع خودمان درك مى‌كرديم و لمس مى‌كرديم، فهميديم كه بله در آن موقع دشمن مى‌آيد و به يك گوشه‌اى حمله مى‌كند. يك گروهانى در آن‌جا بود كه آن‌ها مهماتشان كم مى‌شود و دشمن فرصت پيدا مى‌كند كه از اين موقعيّت استفاده بكند و به نزديكى خاكريزى كه نيروهاى مربوط به همان گروهان بوده، مى‌آيد و جاى مى‌گيرد. در همان لحظه پيرمردى كه زخمى شده بود، دست‌هاى خون‌آلودش را به سوى آسمان بلند كرده و مى‌گويد: خداوندا! ما هفت شبانه‌روز جنگيديم و خاكريز امام زمان (عج) را حفظ كرديم، اين عراقى‌ها آمدند و الآن ديگر خاكريز دارد سقوط مى‌كند، خودت كارى بكن. . . كه چند لحظه بعد در حالى كه