پيكر آن وارد شد. پايدار ماندن انقلاب اسلامى به‌رغم عملى شدن اين تهديد بزرگ و گذشت هشت سال هجوم نظامى و حمايت‌هاى گستردۀ اقتصادى و سياسى همۀ قدرت‌هاى برتر مادى، خود، نشانگر برخوردارى رزمندگان اسلام از امداد و نصرت غيبى است و گرنه پندار دشمنان بر اين بود كه با توان برتر مادى در مدت چند روز مى‌توان نهال نوپاى انقلاب اسلامى را درهم شكست و ثمرۀ آن يعنى نظام مقدّس جمهورى اسلامى ايران را برانداخت. از اين‌رو، همچنان كه تحليل پيروزى انقلاب اسلامى بدون در نظر داشتن عوامل معنوى به‌ويژه امداد و نصرت الهى ابتر است، ارزيابى پيروزى در دفاع مقدّس و ناكام گذاشتن دشمن در دستيابى به اهدافش نيز بدون ملاحظه و محاسبۀ عوامل معنوى به‌ويژه نصرت غيبى نارسا و اشتباه است.

براى پى بردن به وقوع امداد و نصرت الهى در دفاع مقدّس بايد به سخنان كسانى كه اخبار و حوادث جنگ را به‌دقّت پى‌گيرى مى‌كردند و نيز گفته‌هاى آنانى كه از نزديك دستى بر آتش فروزان دفاع داشتند و در متن حوادث جنگ بودند، استناد جست. حضرت امام (ره) به عنوان عارف و سالكى فرزانه و نيز رزمندگان اسلام كه حالت‌هاى روحى آنان حكايت از معنويّت بالاى آنان مى‌كرد و حضرت امام بارها از مقامات معنوى آنان سخن مى‌گفت، به‌صراحت گفته‌اند كه امداد و نصرت الهى را با تمام وجود در دفاع مقدّس احساس و مشاهده كرده‌اند. امام راحل كه با ديدى نافذ و ضميرى روشن به رويدادهاى جنگ مى‌نگريست، حالت‌هاى معنوى رزمندگان و قدرت روحى آنان و تزلزل و روحيۀ ضعيف نيروهاى دشمن را نشانۀ بارز امدادهاى الهى در جنگ مى‌دانست. رزمندگان اسلام نيز برخى حوادث پيرامون خود را كه شرايط را