در حقيقت كسانى كه گفتند: پروردگار ما خداست، سپس ايستادگى كردند، فرشتگانى بر آنان فرود مى‌آيند [و مى‌گويند]: هان، بيم مداريد و غمين نباشيد و به بهشتى كه وعده يافته بوديد، شاد باشيد. [1]

آرى، اگر صبر كنيد و پرهيزكارى نماييد، و با همين جوش [و خروش] بر شما بتازند، همان‌گاه پروردگارتان شما را با پنج هزارفرشتۀ نشاندار يارى خواهد كرد. [2]

5-5. طلب امداد از خداوند

رزمندگان مؤمن، مخلص و كوشا كه با سرمايۀ ايمان به غيب و باتمام توان بشرى به مصاف خصم تجاوزگر مى‌روند، همواره خاضعانه و خاشعانه از خداوند متعال امداد و نصرت غيبى‌اش را مى‌طلبند. اينان از ژرفاى دل اعتقاد دارند كه قدرت و توان آنان در برابر قدرت بيكران و شكست‌ناپذير الهى از ذرّه‌اى نيز كم‌تر است و اگر امداد و نصرت خدايى نباشد، در برابر خيل فزون دشمن ره به جايى نخواهند برد. اين اعتقاد و اظهار عجز و درماندگى در آستان قادر مطلق بسى ارزشمند و در جلب امدادهاى غيبى مؤثّر است. رسول‌خدا (ص) در جنگ سرنوشت‌ساز بدر پس از منظّم نمودن صفوف سپاهيان خويش و ايراد خطبه، به جايگاه خود رفت و دست به دعا و تضرّع برداشت و فرمود: