حضرت امام حسين (ع) كه تأثير به‌سزايى در دفاع مقدّس داشت، از عشق و محبت پاك رزمندگان به آنان سرچشمه مى‌گرفت.

2-1. شباهت‌جويى و تأسّى

از ثمرات باور داشتن و پذيرفتن ولايت معصومان به معناى امامت و مرجعيّت دينى و نيز به معناى زعامت و رهبرى، اسوه‌پذيرى و الگوگيرى از سيرۀ نظرى و عملى آن بزرگواران است. كسانى كه از عمق جان بر اين باور باشند كه پيامبر و امامان (ع) ، معصوم و از گناه و اشتباه به دورند و قول و فعل و تقريرشان حجّت است، در زندگى فردى و اجتماعى خويش همواره سعى مى‌كنند تا هرچه بيش‌تر به آنان شباهت بجويند و اقتدا نمايند.

مطالعه و بررسى زندگانى مشحون از حوادث گوناگون پيشوايان معصوم نشان مى‌دهد كه اين بزرگواران در شرايط و مقتضيات متفاوت، مجموعه‌اى كامل از الگوهاى رفتارى را چه در بُعد فردى و چه در بُعد اجتماعى براى پيروان و دوستدارانشان ارائه نموده‌اند. هرچند اين الگوها به لحاظ شرايط و مقتضيات متنوّع و متفاوتند، امّا اصول ثابتى بر آنان حاكم است. تمسّك و پايبندى به آرمان‌ها و ارزش‌هاى اسلامى، عدالت‌خواهى، مبارزۀ خستگى‌ناپذير با ستم و خطرپذيرى و جانفشانى در راه اسلام از مهم‌ترين اين اصولند. زندگانى اجتماعى و سياسى هيچ‌يك از پيشوايان معصوم از اصل و عنصر مبارزه با ستم و مقابله با ستمگران، ايستادگى در راه حق و استقبال از شهادت در راه خدا براى حفظ اسلام خالى نيست.

دفاع مقدّس از حوادث شگرفى است كه در شباهت‌جويى و اقتداى حماسه‌آفرينان آن به معصومان (ع) كم‌نظير و نادر است. نگاهى گذرا به انديشه‌ها و عملكردهاى رزمندگان اسلام كه در گزارش‌ها، خاطرات، وصيّت‌نامه‌ها و