رهبر زاهد و ساده‌زيست انقلاب اسلامى نيز درباره اهميت بى‌اعتنايى به زخارف دنيا چنين رهنمود مى‌دهد:

مسألۀ ديگر كه به همين اندازه اهميت دارد و بارها امام بزرگوارمان تكرار مى‌كردند و در جاهاى ديگر مكرراً گفته شده،بى‌اعتنايى به زخارف دنيا و جلوه‌هاى آن است.در اين راه از لذتهاى مادى زيادى بايد گذشت و خدا را شكر مى‌كنيم كه روحانيت معظم ما اين خصوصيت را حفظ كرده است.

شخصيت‌ها و چهره‌هايى را مى‌شناسيم و مى‌بينيم كه در اين چند سال وجود و حرف و منششان مؤثر بوده است و به زخارف دنيا بى‌رغبت بوده‌اند.و نخواسته‌اند به نفس و شهوات خود پاسخ بدهند و در مقابلشان ايستادند و آنها را كوچك شمردند در مقابل اهداف بلند،ما نمى‌توانيم مثل اميرالمؤمنين على عليه‌السلام عمل كنيم-خود آن بُزرگوار هم همين را فرمود-ليكن مى‌توانيم ورع و تقوا و بى‌اعتنايى و بى‌طمعى را در خودمان حفظ و تقويت كنيم.اين كار،امروز براى روحانيون يك وظيفۀ مبرم است و طلاب و فضلا و مسئوليت دارهاى روحانى و شاغلان به اين جهت بايد خيلى توجه كنند. [1]

2.وظايف اجتماعى

2-1.مردمى بودن:

يكى از عوامل گرايش و روى آورى مردم به سوى رهبران الهى و آموزه‌هاى دينى،ويژگى «مردمى بودنِ»پيشوايان دينى است.قرآن مجيد،در موارد بسيارى كه انبياى الهى را به امت‌ها معرفى مى‌كند از تعابيرى چون«اخوهم» [2](برادرشان) و«مِنهم» [3][از آنها]و«مِن أنفسهم» [4]استفاده مى‌كند كه مى‌تواند بيانگر مردمى بودن پيامبران و رهبران الهى باشد.چنانكه درباره پيامبر اعظم(ص) مى‌فرمايد: