و نام خدا آرام و اطمينان نمى‌يابد.چنين دلى-كه جايگاه و جلوه‌گاه نام و ياد خداوند شده است-به يافته‌هاى خود كه همان داده‌هاى الهى است،اعتماد نموده،موسى‌وار با فرعونيان درمى‌افتد و با«يد بيضا و عصاى»اطمينان هر طلسمى را مى‌شكند؛و همواره خود را در محضر و منظر خدا مى‌بيند، [1]كسانى كه از اعتماد به نفس و شخصيت مستقل برخوردارند، مى‌توانند استقلال مملكت خويش را نيز در ابعاد مختلف حفظ كنند و روحيۀ ابتكار، خودكفايى و خودگردانى و حفظ شرافت ملى را در جامعه رواج دهند.هر كس بتواند بر مملكت وجود خويش مسلط باشد و استقلالش را حفظ كند حتماً قادر است وطن و فرهنگ خويش را نيز از تهاجم و سلطۀ ديگران مصون دارد.چنانكه عكس آن نيز درست است. [2]

1.يكى از راه‌كارهاى ترويج روحيه خودباورى و اعتماد به نفس،شناساندن حقيقت و شخصيت واقعى افراد به آنان است.هر كسى با پى بردن به شخصيت متعالى و استعدادهاى خدادادى‌اش،توانايى‌هاى خود را باور نموده،سعى و تلاشش را براى داشتن زندگى مفيد و مؤثرترى به كار مى‌اندازد.امام راحل(ره) از بركات جنگ تحميلى را پى بردن ايرانيان به شخصيت واقعى خود و در نتيجه دست زدن به ابتكارات و خلاقيت‌ها مى‌داند:

«شما ديديد كه در اين جنگ تحميلى كه پيش آمد و محاصرۀ اقتصادى شديم،خود ايرانيها،خود ارتشى‌ها اين قطعات را درست كردند.اگر قبل از اين بود يكى از قطعات را نمى‌توانستند درست كنند از باب اينكه شخصيتشان را گم كرده بودند.مى‌گفتند بايد متخصص بيايد.من اعتقادم اين است كه اگر ما در محاصرۀ اقتصادى يك ده سال پانزده سال واقع شويم،شخصيت خودمان را پيدا مى‌كنيم.» [3]

2.راه‌كار ديگر براى نشر روحيۀ خودباورى در ملت،خصوصاً نسل جوان،اطلاع‌رسانى دقيق از ذخاير علمى-فرهنگى گذشته است.امام خمينى(ره) ضمن تقبيح روحيۀ خودباختگى فرهيختگان ما در مقابل اروپائيان و غربيان،بر اهميت دادن به سابقۀ علمى و فرهنگ ملى و