اسم الکتاب : جهاد در آيينه قرآن(ج1) المؤلف : جمعی از نویسندگان الجزء : 1 صفحة : 19
فديه، آنان را آزاد مىكنيد، با آنكه [نه تنها كشتن، بلكه] بيرون كردن آنان بر شما حرام شده است. آيا شما به پارهاى از كتاب [: تورات] ايمان مىآوريد و به پارهاى [از آن] كفر مىورزيد؟ پس جزاى هر كس از شما كه چنين كند، جز خوارى در زندگى دنيا چيزى نخواهد بود، و روز رستاخيز ايشان را به سختترين عذابها باز برند، و خداوند از آنچه مىكنيد، غافل نيست. در اينكه اين آيه مربوط به چه كسانى است، اختلاف است. برخى معتقدند كه آيه مربوط به بنىاسرائيل است و برخى مىگويند كه منظور، يهوديان بنى قريظه و بنى نضير هستند كه پيش از اسلام بسان اوس و خزرج دو برادر بودند، اما از هم جدا شدند و بنىنضير با خزرج و بنىقريظه با اوس همپيمان شدند. هرگاه جنگى رخ مىداد، هر گروهى با همپيمان خود همكارى مىكرد و پس از پايان جنگ، اسيران خود را با دادن فديه آزاد مىنمود؛ زيرا دستور تورات چنين بود؛ هر چند اوس و خزرج مشرك بودند و به بهشت و دوزخ و قيامت و كتاب اعتقادى نداشتند. 1 1. مجمع البيان 1- 2/ 303. 1. پيمانشكنى بنىاسرائيل: در آيه قبل، پيمان و تعهد بنىاسرائيل با خداوند براى دست نزدن به جنگ و خونريزى و اخراج يكديگر از ديارشان آمده است، امّا يهوديان بنىاسرائيل اين پيمان را نقض كردند و به خونريزى و كشتن و آواره كردن يكديگر پرداختند. 1 ثمّ انتم هؤلاء تقتلون انفسكم و تخرجون فريقاً منكم من ديارهم 1. مجمعالبيان 1- 2/ 303. 2. حرمت خونريزى و آواره كردن مردم در آيين يهود: خداوند متعال يهوديان را به دليل خونريزى و آواره كردن مردم از ديارشان سرزنش مىكند و به صراحت، آواره كردن مردم را از محرمات برمىشمارد. بنابراين، معلوم مىشود كه در تورات و آيين يهود، خونريزى و آواره كردن مردم، حرام بوده است. همچنين تهديد خداوند متعال به عذاب سخت الهى در
اسم الکتاب : جهاد در آيينه قرآن(ج1) المؤلف : جمعی از نویسندگان الجزء : 1 صفحة : 19