1. نا امن كردن راهها، هواپيماربايى و. . .

2. سلب آسايش و به خطر انداختن جان و مال و. . . مردم.

3. ترور سران و مأموران ديپلماتيك.

4. تخريب اماكن و آلوده كردن آبها.

با تفصيل هريك از مصاديق فوق در گزارش كنوانسيون‌هاى بين‌المللى آشنا شديم.

3. راههاى مبارزه با تروريسم

گفتيم كه در كنوانسيون‌هاى بين‌المللى و منطقه‌اى براى مبارزه با تروريسم تدابيرى انديشيده و راههايى پيش‌بينى شده است. در اين قسمت جمع‌بندى اين راهها را تقديم مى‌كنيم.

1-3. جرم‌انگارى مصاديق تروريسم بين‌المللى

در اغلب عهدنامه‌ها بدون اينكه تروريسم به معناى عام خود تعريف شده باشد، صرفاً مصداق‌هاى تروريسم مورد توجه قرار گرفته و به عنوان جرم معرفى شده است. اين رويكرد كه به مباحث مورد به مورد موسوم است، به اين دليل از سوى جامعه بين‌الملل اتخاذ شده است كه مباحث مربوط به تعريف تروريسم و تعيين حيطه و قلمرو آن و خصوصاً تمايز آن از مبارزات آزاديبخش باعث بروز اختلاف نظر جدى گرديده است.

2-3. اصل استرداد يا محاكمه

اين اصل را بايد ركن اصلى رژيم حقوقى مقابله با تروريسم ناميد. دولتهاى عضو كنوانسيونهاى تروريسم متعهد شده‌اند، متهمين به ارتكاب يا مرتكبين جرايم تروريستى را يا براى محاكمه به مقامات صلاحيتدار خود تحويل دهند و يا (در صورت عدم تمايل به محاكمه) آنها را به يكى از دول متقاضى براى رسيدگى مسترد نمايد. توسعه اين اصل در كنوانسيونهاى تروريسم، باعث شكل‌گيرى نوعى صلاحيت جهانى (يا شبه جهانى) در مورد برخى از مصاديق تروريسم، مثل هواپيماربايى و اعمال خشونت‌آميز عليه ايمنى هواپيماهاى كشورى گرديده است.