اسم الکتاب : با كاروان حسينى(ج3) المؤلف : طبسی، محمد جواد الجزء : 1 صفحة : 15
- كسى جز با آگاهى كامل وى را همراهى نكند؛ - دوست نداشت كسى بدون آگاهى به هدفى كه در پيش دارد وى را همراهى كند، و مىدانست كه هرگاه مقصد و هدف روشن باشد، جز آنها كه حاضر به يارى دادن و مردن همراه ايشان هستند باقى نخواهند ماند! - اين آزمونها، از ضرورتهاى نقشه نظامى و جنگى بود؛ چرا كه حضرت مىخواست از همان آغاز نيرويى را كه به وسيله آن با دشمن روبهرو مىشود، از انبوه نيروهاى ظاهرىاى كه «اهل طمع و ترديد» بودند و در ميدان جنگ و كارزار ايستادگى نمىكردند، متمايز گرداند؛ و همه اين گفتهها به جاى خويش درست است. امام (ع) اين آزمونها را تا شب عاشورا ادامه مىدهد. در ذى حسم طى خطابهاى به آنان فرمود: «شما نيك مىبينيد كه چه پيش آمده است! دنيا ديگرگون گشته و معروفش پشت كرده است ...» در عذيب، هجانات و هنگام دريافت خبر قتل قيس صيداوى فرمود: «... گروهى از آنان مردند و گروهى در انتظارند و هيچ تغييرى نكردند ...» هنگامى كه نام كربلا را شنيد فرمود: «اين جا محل فرود آمدن بار و بنه ما است و خون ما در اين جا مىريزد و قبرهاى ما در اين جا خواهد بود.» در شب عاشورا به آنان اجازه بازگشت داد و فرمود: «... خداوند از سوى من بهترين پاداشها را به شما عنايت كند. اينك شب بر شما سايه افكنده است از تاريكى آن استفاده كنيد ...» از اين گذشته شمارى از افراد را هم به طور خاص آزمود، مانند نافع بن هلال و بشر بن عمرو حضرمى. از اين جا در مىيابيم كه امام (ع) در پس اين آزمونها، هدفى بلندتر از اهداف جنگى را دنبال مىكرد و آن ياران برگزيده، پاك و صاحبان بصيرت و عزم راسخ خويش را آزمود و بدين طريق بر درجات آنان افزوده، به عالىترين جايگاههاى آخرت رساند و به آنان مدال «سرورى شهيدان» و رتبه «باوفاترين و بهترين اصحاب» و درجه «... عاشقانى شهيد، كه نه پيشينيان از آنان پيشى جستند و نه آيندگان به آنها مىرسند ...» عنايت فرمود و سرانجام در شب عاشورا باران فيض امام (ع) بر آنها باريدن گرفت و با برداشتن پرده از پيش چشمانشان، منزل و مرتبهشان را در بهشت به آنان نماياند! چه باشكوه است سلامى كه در زيارت «ناحيه» افتخارش به آنان داده شده است:
اسم الکتاب : با كاروان حسينى(ج3) المؤلف : طبسی، محمد جواد الجزء : 1 صفحة : 15