بَرسیان ، ده (جمعیت طبق سرشماری 1365 ش ، 1395 تن )، جزو دهستان بَراآن شمالی ، بخش حومة شهرستان اصفهان . برسیان در ارتفاع 513 ، 1 متری ، در حدود 36 کیلومتری جنوب شرقی شهر اصفهان قرار دارد. زاینده رود از جانب جنوبی آن می گذرد. محصولات مهم آن گندم ، جو و تره بار است . از پوشش گیاهی ، خاکشیر و گل ختمی آن اهمیت دارد. باغهای میوه از جمله سیب آن مشهور است . از صنایع دستی آن قالی بافی است و قالیهایی با طرح نایینی در آن بافته می شود. چهار زیارتگاه به نامهای امام زاده شاه مراد، امام زاده شاه مردان ، امام زاده شاه لنگرو و امام زاده شمس الله دارد. از آثار تاریخی آن مسجد جامع است ( رجوع کنید به برسیان * ، مسجد جامع ) که در پیرامون آن قلعه ای از خشت با خندقی دیده می شود. کاروانسرایی نیز از دورة صفویه ، معروف به کاروانسرای شاه عباسی ، دارد که در دورة قاجار مرمت شده است . مزرعة جلیل آباد در دو کیلومتری جنوب شرقی ، جزو آن شمرده می شود. نام برسیان در نزهة القلوب آمده است . به نوشتة حمدالله مستوفی (ص 51) در دورة وی براآن هشتاد پارچه دیه داشت از جمله برسیان . احداث کاروانسرای آن در دورة صفویه ، و مرمت آن در دورة قاجاریه نشان دهندة این است که برسیان در مسیر جادة مهمی قرار داشته است . در دورة قاجاریه برسیان از دهات مشهور براآن شمرده می شد (ارباب اصفهانی ، ص 306).

---

منابع :
(1) محمدمهدی بن محمدرضا ارباب اصفهانی ، نصف جهان فی تعریف الاصفهان ، چاپ منوچهر ستوده ، تهران 1340 ش ؛
(2) ایران . وزارت دفاع . ادارة جغرافیائی ارتش ، فرهنگ جغرافیائی آبادیهای کشور جمهوری اسلامی ایران ، ج 71 : اصفهان ، تهران 1367 ش ؛
(3) ایران . وزارت کشور. اداره کل آمار و ثبت احوال ، کتاب جغرافیا و اسامی دهات کشور ، ج 3، تهران 1331 ش ؛
(4) حمدالله بن ابی بکر حمدالله مستوفی ، کتاب نزهة القلوب ، چاپ گی لسترنج ، تهران 1362 ش ؛
(5) حسینعلی رزم آرا، فرهنگ جغرافیائی ایران (آبادیها) ، ج 10 : استان دهم (اصفهان ) ، تهران 1355 ش ؛
(6) ابوالقاسم رفیعی مهرآبادی ، آثار ملّی اصفهان ، تهران 1352 ش ، ص 814ـ 815؛
(7) مرکز آمار ایران ، سرشماری عمومی نفوس و مسکن مهرماه 1365، فرهنگ آبادیهای کشور : شهرستان اصفهان ، تهران 1368 ش .

/ خسرو خسروی /