بِجْنَوْر ، ناحیه و شهری در بخش روهیل کهند در ولایت اوتار پرادش در شمال هند. ناحیة بجنور با 852 ، 4 کیلومتر مربع مساحت ، میان رود گنگ و دامنه های هیمالیا واقع است . رودهای رام گنگا و کهوه آن را مشروب می کنند و، جز در دامنه های شمال شرقی ، کاملاً مسطح است . جنگلهای درختان صمغی «سال » قسمتهایی از شمال آن را پوشانده است . در این ناحیه ، غلّه و نیشکر و سایر محصولات کشت می شود و در بعضی نقاط کشت آنها آبی است . ناحیة بجنور مرکز عمدة تولید شکر است . نَگینه و نجیب آباد دو شهر بزرگ این ناحیه اند. در 1360 ش جمعیت ناحیة بجنور 261 ، 939 ، 1 تن بوده است .

شهر بجنور مرکز اداری این ناحیه است که در شمال شرقی شهر دهلی و نزدیک رودخانة گنگ قرار دارد و از طریق جادة اصلی و راه آهن با دهلی ارتباط دارد. مرکز داد و ستدِ محصولات کشاورزی است و صنعت نخریسی آن شهرت دارد. در 1360 جمعیت این شهر 713 ، 56 تن بوده است . بخشی از جمعیت ناحیه و شهر بجنور مسلمان اند.

اطلاع چندانی از گذشتة ناحیة بجنور در دست نیست . در 801 امیر تیمور گورکانی این ناحیه را غارت کرد. در عهد اکبرشاه جزو «سرکار» سنبهل در صوبة دهلی بود. در دورة زوال حکومت مغولان هند، بر اثر حملة قبیلة روهیله به سرکردگی علی محمد، ویران شد. شهر نجیب آباد که در این ناحیه واقع است ، در حدود 1163 به فرمان نجیب الدوله ، که بعدها وزیر دهلی شد و فرزندش ضابطه خان (سردار روهیله ) احداث شد. پس از شکست روهیله ، بجنور در 1188 به اوده منضم و در 1216/1801 به شرکت (کمپانی ) هند شرقی واگذار شد. در شورش 1273/1857، محمد محمودخان ، نوة ضابطه خان ، یکی از نیرومندترین رقیبان انگلیسیها به شمار می رفت .

---

منابع :


(1) H. R. Nevill, Bijnor gazetteer, Allahabad 1908.

(2) / بریتانیکا )؛
د.اسلام / ک . کالین دیویس (