بالَکی ، از قبایل بزرگ کرد عراق ، ساکن نوار مرزی مجاور خاک ایران و ترکیه . با قبیلة بالک * خویشاوند نزدیک ، و از شاخه های بلباس * ، روژکی * و بابان اند. موطن اصلی بالکیها نزدیک مَلَطیه بوده و تا داخل خاک ترکیه گسترده بوده است . عده ای از بالکیها، بر اثر اختلافات داخلی قبیله ای به نواحی رواندوز * کوچ کرده و در آنجا سکنی گزیده اند و بخشی از این عده که در تنگه علی بک ساکن شده اند جزو قبیلة بلباس به شمار آمده اند. شرفنامة بدلیسی (ص 474) از کهنترین منابعی است که نام قبیلة بالکی در آن آمده است . قبیلة بالکی اکنون قبیله ای مستقل است و با قبایل کنونی بالک و بلباس وابستگی عشیره ای ندارد. بالکیها در پانزده قریه ساکن اند. تیره های مالاموس و مالاباس و مام لاسه و مالاجیاووک در قریه های سرکلی و هودیان و بادلیان و سریشمه سکونت دارند. (عزاوی ، ج 2، ص 141ـ142) بالکیها مانند بالکها از راه زراعت و دامداری زندگی می کنند. دامداران بالکی تابستانها به مرتعهای واقع در خاک ایران کوچ می کنند.

---

منابع :
(1) شرف الدین بن شمس الدین بدلیسی ، شرفنامه : تاریخ مفصّل کردستان ، چاپ محمد عباسی ، چاپ افست تهران 1343 ش ؛
(2) عباس عزاوی ، عشائرالعراق ، قم 1370 ش .

/ عبدالحسین شهیدی صالحی /