پِچِنِگْها ، اتحادیه ای از قبایل ترک اوراسیای مرکزی و غربی در قرون وسطا که بنابر مآخذ موجود ظاهراً از تبت برخاسته اند. بِچَنَگ ، در عربی ـ فارسی بجناک ، بجاناک ، بجینه ، در گرجی Pacanik-i ، در ارمنی innak § Pac ، در یونانی t Ê i ¦ P Ê t z i n Ê c i ، c o i ¨ P Ê t z i n Ê ، در روسی eneg § Pec ، در لاتینی Pizenaci, Bisseni, Bysseni, Bessi, Beseneu ، در لهستانی Pieczyngowie و در مجاری ¯ Besenyo (برگرفته از Beshenجgh ) = enجk § enجk/Bec § Pec صورتهای دیگر نام این قوم است . ریشة این واژه ، با اندکی تردید (قس پریتساک ، ص 211؛ بازین )، صورتی از nak ° i badjanak/badj «پیوند سببی » (که واژة Pashenog در زبان دینی اسلاوی کهن مأخوذ از آن است ) به معنای «تیره یا طایفه ای با پیوند سببی » دانسته شده است .