responsiveMenu
صيغة PDF شهادة الفهرست
   ««الصفحة الأولى    «الصفحة السابقة
   الجزء :
الصفحة التالیة»    الصفحة الأخيرة»»   
   ««اول    «قبلی
   الجزء :
بعدی»    آخر»»   
اسم الکتاب : دانشنامه جهان اسلام المؤلف : بنیاد دائرة المعارف اسلامی    الجزء : 1  صفحة : 2505

 

بیگ اوغلو (بی اوغلو/ بک اوغلی ) ، شهرستانی در شمال استان استانبول . سلطان محمدفاتح ، پس از برچیدن دولت رومی طرابزون (پونتوس ؛ 865/1461)، آخرین فرمانروای آنجا و خاندانش را به قسطنطنیه (استانبول ) انتقال داد. از اعضای آن خاندان ، آلکسیوس ، فرزند کالویانی (کالوگیانس ) اسلام آورد و در محلی که امروز بی اوغلو خوانده می شود، اقامت گزید. به روایتی ، نامگذاری این ناحیه به بیگ اوغلو (امیرزاده ) به سبب سکنای او در آنجا صورت گرفته است .

در عهد حکومت روم شرقی ، بی اوغلوی امروزی غیرمسکون بوده و باغهای پران («پِرا/ پره »: به معنای آن سو، سمت دیگر) نام داشته است . پیش از فتح استانبول (857/1453) در خارج از باروهای غَلَطه * نیز خانه و محله ای نبوده است ؛ اما پس از آن ، در اندک زمانی ، بیرون از باروها، در اراضی سمت بیگ اوغلو، بناها، مساجد، و ساختمانهای دولتی احداث گردید و، شصت سال پس از سلطنت فاتح ، قسمت عمدة این اراضی از ترکان پر شد.

از بناهای بیگ اوغلو در عهد عثمانی ، می توان چنین نام برد: آصْمالی مسجد، ساختة بایزید دوم ؛ خانقاه مولوی ، ساختة سلطان سلیم ؛ غلطه سرایی (کاخ غلطه )، ساختة ابراهیم پاشا، صدراعظم سلیمان قانونی .

در قرن دهم ، اراضی متصل به گالاتا سرایی امروزی ، غلطه نام داشت . از قرن یازدهم ، این نام به آن قسمت از بیگ اوغلو داده شد که در جنوب این ناحیه و ساحل دریا قرار داشت .

ابتدا غلطه محل تجمع بیشتر سفارتخانه ها بود، اما بعد از سقوط دولت بنی احمد و مهاجرت عربها از غرناطه به اینجا، و همچنین وقوع آتش سوزیهای پی درپی ، سفارتخانه ها به باغهای پران نقل مکان کردند و در نتیجه ، اتباع بیگانة بسیاری در بیگ اوغلو مستقر شدند و بناهایی ، از جمله کلیسا و دو گورستان به نام پُتی شان و گران شان ، و همچنین بیمارستانی به نام بیمارستان فرانسوی ویژة وباییان در بی اوغلو احداث کردند.

در 1112، بیگ اوغلو به جادة امروزی تونل گالاتا سرایی و بناهای اطراف آن محدود می شد و مشتمل بود بر محله های دورْت یول (چهارراه )، تُم تُم ، پولونیا، آصمالی مسجد و غلطه سرایی ، که سه محلة نخست مسیحی نشین و دو محلة بعدی مسلمان نشین بود. در حوالی 1194، بیگ اوغلو دارای دو قسمت به مرکزیت بالیق پازاری (بازار ماهی فروشان ) و غلطه سرایی بود.

در قرن دوازدهم ، بیگ اوغلو گسترش زیادی یافت ، اما پس از آتش سوزی 1247، به سمت مشرق گسترش پیدا کرد و قسمت شمالی آن نیز بعد از آتش سوزی 1288 توسعه یافت . پس از همین حریق بود که دولت ساختن بناهای چوبی را ممنوع کرد.

در 1290، بین غلطه و بیگ اوغلو تونل زده شد و در جادة بیگ اوغلو تراموای اسبی راه اندازی شد که در 1331 جای خود را به تراموای برقی داد.

بیگ اوغلو از اوایل قرن چهاردهم / بیستم رو به پیشرفت نهاد. علاوه بر بناهای مسکونی ، اماکن تفریحی ـ فرهنگی ، مانند سینما و تئاتر، و همچنین بیمارستانهای خارجی بسیاری در آن ساخته شد.

( جمعیت بیگ اوغلو، طبق سرشماری 1369 ش / 1990، 000 ، 229 تن بود که نسبت به سرشماری 1364 ش / 1985، برابر 32ر14 رشد منفی کرده بود > سرشماری عمومی 1990 < ) .


منابع :


(1) [Ba íbakanl âk devlet istatistik enstitدsد, 1990 genel nدfus say i m i ,idari bخlدnدs ) خzet tablolar ), Ankara 1991].

/ با اندکی تلخیص از ( د. ترک ) /





اسم الکتاب : دانشنامه جهان اسلام المؤلف : بنیاد دائرة المعارف اسلامی    الجزء : 1  صفحة : 2505
   ««الصفحة الأولى    «الصفحة السابقة
   الجزء :
الصفحة التالیة»    الصفحة الأخيرة»»   
   ««اول    «قبلی
   الجزء :
بعدی»    آخر»»   
صيغة PDF شهادة الفهرست