بئرمیمون ، چاهی در حوالی مکه . اگرچه این چاه در صدر اسلام شهرتی داشته ، در حال حاضر محلی بدین نام در ناحیه مکّه یافت نمی شود. در منابع موجود نیز مطلبی دال بر این که بئرمیمون متروک شده یا هنوز، با نامی دیگر، از آن استفاده می شود وجود ندارد. محل این چاه قدیمی نیز مشخص نیست . بسیاری از شواهد گویای آن است که بین مسجدالحرام و منی ، ولی اندکی نزدیکتر به محل اخیر، قرار داشته است . شرح طبری (سلسلة سوم ، ص 456) دربارة مرگ خلیفه منصور (158/775) در بئرمیمون گویای این است که چاه در منطقة حرم و بر راه حاجیان عراقی قرار داشته است (روایت دیگری ، محل مرگ منصور را در تپة حَجون ذکر می کند نه بئرمیمون ، رجوع کنید بهووستنفلد، ص 160). بر مبنای شاهد دیگری ، بئرمیمون در ناحیة شمالی تر مکه ، در نزدیکی مَرّالظهران («وادی فاطمه » فعلی )، قرار داشته است . ابن حائک (ص 242) بئرمیمون را یکی از دو چاه بسیار کهن قلمداد کرده است . بکری (ج 4، ص 1285) بر آن است که بئرمیمون از زمزم بسیار کهنتر بوده است . این چاه اگر از چنین قدمتی برخوردار بود، بایستی آن را فردی متقدّمتر از میمون ، یعنی برادر علاءبن حضرمی که حفر چاه را به او و چند همنام او نسبت داده اند، حفر کرده باشد. در تاریخ مکة محمدبن احمد نهروالی ، معروف به اِعلام (ص 282) آمده است که بئرمیمون به شبکة آبرسانی مکه که بانی آن ملکه زبیده بود، متصل بوده است . برخی از مفسران ، آیة قُل اَرَءَیْتُم اِنْ اَصْبَحَ م'آؤُکُمْ غَوْراً فَمَنْ یَاتیکُمْ بِم'آءٍ مَعینٍ (ملک : 30: بگو اگر آبتان در زمین فرو رود، چه کسی شما را آب روان خواهد داد) را اشاره ای به بئرمیمون تلقی کرده اند.

---

منابع :
(1) علاوه بر قرآن ؛
(2) ( ابن حائک ، صفة جزیرة العرب ، چاپ محمدبن علی أکوع ، بیروت 1403/1983 ) ؛
(3) عبدالله بن عبدالعزیز بکری ، معجم مااستعجم من اسماء البلاد و المواضع ، چاپ مصطفی سقّا، قاهره 1945ـ 1951؛
(4) احمد سباعی ، تاریخ مکه ، قاهره 1372، ص 96؛
(5) محمدبن جریرطبری ، تاریخ الرسل والملوک ، چاپ دخویه ، لیدن 1879ـ1901؛
(6) محمدبن احمد فاسی ، شفاءالغرام بأخبارالبلدالحرام ، قاهره 1956، ج 1، ص 343؛
(7) محمدبن احمد نهروالی ، کتاب الاعلام باعلام بیت الله الحرام فی تاریخ مکة المشرفة ، مکه ( تاریخ مقدمه 1370/1950 ) ؛
(8) علی بن ابی بکر هروی ، الاشارات الی معرفة الزیارات ، چاپ سوردل ـ تومین ، دمشق 1953، ص 89؛


(9) Ferdiand Wدstenfeld, Geschichte der Stadt Mekka , Leipzig 1861.

/ رنتز ( د. اسلام ) /