بنی حَردان (یا آلبوحردان ) ، از عشایر شیعی خوزستان و عراق . این عشیره به کعب فلاحیه منسوب اند (رجوع کنید به عزیزی بنی طرف ، ص 45).

در اوایل عصر حاضر، بنی حردان پس از مهاجرت از اقلیم عثمانی (عراق ) به منطقة هویزه ، در کوت نهرهاشم کنار کرخه و در لیامی کنار کارون و همچنین در نواحی داخلی از ساحل چپ گرگر در شرایف و شاخه ساکن شدند، و شعبه های آنان عبارت بود از : بیت عَبوده ، آلبوحاجی ، بنی نعمه یا شُطَیْطَ، بیت شیاه (شیاع )، شَجَریت (شَجیرات ) و بنی تَمیم (رجوع کنید به فیلد، ص 229).

به نوشتة نجم الدوله (ص 1، 63ـ64)، که در 1299 از خوزستان دیدن کرده است ، عشیرة بن حردان ( = بنی حردان ) از توابع هویزه بوده اند که شصت سال پیش ، به علت شیوع بیماریهای وبا و طاعون و شکسته شدن سد کرخه ، در اطراف هویزه پراکنده شدند.

این عشیره در حال حاضر، در ساحل غربی رود کارون و در نزدیکی أم تُمَّیر یا دب حردان سکونت دارند. روستاییان ایشان به کشاورزی و دامداری اشتغال دارند و بسیاری نیز در شهرهای خوزستان ، بویژه در اهواز و سوسنگرد، به کارهای اداری و کسب و تجارت مشغول اند (عزیزی بنی طرف ، ص 45).

---

منابع :
(1) عباس عزّاوی ، عشایرالعراق ، بغداد 1937ـ1956، چاپ افست قم 1370 ش ؛
(2) یوسف عزیزی بنی طرف ، قبایل و عشایر عرب خوزستان ، تهران 1372 ش ؛
(3) هنری فیلد، مردم شناسی ایران ، ترجمة عبدالله فریار، تهران 1343 ش ؛
(4) عبدالغفاربن علی محمد نجم الدوله ، سفرنامة خوزستان ، چاپ محمد دبیرسیاقی ، تهران 1341 ش .

/ سیدصادق اوالی /