بُنداری ، قوام الدین فتح بن علی بن محمد اصفهانی ، مورّخ ایرانیِ قرن هفتم . وی آثار خود را به عربی می نوشته و شهرت اصلی او به سبب تلخیص و تهذیب کتاب زُبدَة النُصرَة و نُخبَة العُصرة ، در تاریخ سلجوقیان ، تألیف عمادالدین اصفهانی است که پس از زدودن کتاب از برخی آرایشهای ادبی ، آن را در 623 به شرف الدین عیسی بن العادل ایوبی ، الملک المعظَّم ، هدیه کرد (چاپ هوتسما ، در تواریخ آل سلجوق ، ج 2). به گفتة خودش ، تاریخ صلاح الدین ایوبی به نام البرق الشامی تألیف عمادالدین اصفهانی را تلخیص کرده ، و بر تاریخ بغدادِ خطیب بغدادی نیز ذیلی نگاشته است (نسخة دستنویس مؤلف مورخ 639 در کتابخانة ملی پاریس ، بخش عربی ، ش 6152 موجود است ). وی شاهنامة فردوسی را به عربی برگردانید و در 624 به الملک المعظّم تقدیم کرد (چاپ عبدالوهاب عزّام ، قاهره 1350). از زندگی او، که ظاهراً در شام و عراق گذشته است ، اطلاع دیگری نداریم . تاریخ وفات وی نیز نامعلوم است .

---

منابع :
(1) تواریخ آل سلجوق ، چاپ مارتین تئودر هوتسما، لیدن 1886ـ 1909، مقدمه ؛


Carl Brockelmann, Geschichte der arabischen Litteratur, Leiden 1943-1949, I, 321, Supplementband, Leiden 1937-1942, I, 554

(2) (که نویسنده در تمیز کتابی به نام تاریخ بغداد از ذیل خطیب به خطا رفته است ، رجوع کنید به همان ، ص 563).

/ هوتسما و کاهن ( د. اسلام ) /