(--> آب مطلق)و در حال بارش در حكم آب جارى(--> آب جارى)است؛ يعنى در ملاقات با نجاست، نجس نمى‌شود، مگر آنكه رنگ، بو يا مزه آن تغيير كند.(2)نوشيدن آب باران(3)و نيز باز كردن كام نوزاد با آن در صورت نبودن آب فرات، مستحب است(4)( --> باران).

آب برف --> برف

آب بينى

آب بينى: اخلاط بينى.

احكام آن در بابهاى طهارت، صلات، صوم و اطعمه و اشربه آمده است.

درون بينى، باطن بدن(--> باطن)محسوب مى‌شود؛ بنابر اين اگر آب بينى با خون تماس پيدا كند، ولى پس از بيرون آمدن از بينى، آلوده به خون نباشد پاك است.(1)

فرو بردن اخلاط بينى در حال روزه اگر وارد فضاى دهان نشود و به عمد نباشد، بلكه به قول مشهور حتّى اگر عمدى هم باشد روزه را باطل نمى‌كند. در اينكه فروبردن اخلاط پس از ورود به فضاى دهان موجب بطلان روزه مى‌شود يا نه، اختلاف است؛ امّا فروبردن آن پس از خروج از فضاى دهان، موجب بطلان روزه مى‌شود.(2)خوردن آب بينى به جهت خبيث بودن آن(--> خبيث)حرام است.(3)

انداختن آب بينى در حال نماز(4)و نيز در مسجد(5)مكروه و پاك كردن مسجد از آن در حال نماز بدون انحراف از قبله، جايز است.(6)

آب پاشى

آب پاشى: پاشيدن آب.

احكام آن در بابهاى طهارت و ديات آمده است.

پاشيدن آب در موارد زير مستحب است:

1.روى قبر.(1)

• (1)جواهر الكلام 4/ 316
• (1)العروة الوثقى 1/ 83
• (2)جواهر الكلام 16/ 297 ـ 300
• (2)39
• (3)توضيح المسائل مراجع 2/ 597 م 2627
• (3)جواهر الكلام 36/ 509 ؛ وسائل الشيعة 25/ 265
• (4)جواهر الكلام 11/ 90
• (4)الحدائق الناضرة 25/ 38 ـ 39 .
• (5)14 / 127
• (6)العروة الوثقى 1/ 723 .