قصد انشاء مدح، در آيه{ إيّاكَ نَعْبُد وَ ايّاكَ نَسْتَعين}قصد انشاء خطاب و در آيه{ اِهْدِنا الصِّراطَ المُسْتَقيم}قصد انشاء طلب هدايت كرد، اختلاف است. بسيارى از فقها آن را جايز دانسته‌اند.(5)

انشاد

اِنشاد: شعر ديگرى را خواندن(--> شعر)/ اعلان گمشده(--> لقطه).

انشراح؛ سوره

اِنشِراح؛ سوره [= الم نَشرَح؛ شَرح ]: نود و چهارمين سوره قرآن كريم.

از آن به مناسبت در باب صلات سخن گفته‌اند.

زياد خواندن اين سوره در هر روز و شب، مستحب(1)و قرائت آن در ركعت دوم نمازى كه براى رفع گرفتارى خوانده مى‌شود، وارد شده است.(2)

سوره انشراح به تنهايى در نماز واجب كفايت نمى‌كند(3)و بايد با سوره «ضُحى» خوانده شود. قول مشهور بين قدما، اتّحاد اين دو سوره است.(4)

انشقاق؛ سوره

انشقاق؛ سوره: هشتاد و چهارمين سوره قرآن كريم.

در باب صلات آمده است.

خواندن سوره انشقاق در نمازهاى واجب و نافله مستحب است(1)و قرائت آن در عمل اُمّ داوود پس از نماز عصر نيمه رجب وارد شده است(2)( --> عمل اُمِّ داوود).

سجده كردن هنگام خواندن يا گوش دادن به آيه 21 سوره انشقاق مستحب است(3)( -->آيات سجده).

اَنصاب --> نُصُب

انصاب حرم

اَنصاب حرم: نشانه‌هاى تعيين كننده حدود حرم مكّه(--> حرم).

• (1)كشف الغطاء 3/ 478 ؛ وسائل الشيعة 6/ 141
• (1)كشف الغطاء 3/ 475
• (2)مصباح المتهجد/807
• (2)261
• (3)جواهر الكلام 10/211.
• (3)جواهر الكلام 10/ 20
• (4)مستمسك العروة 6/ 175 ـ 178؛ جواهر الكلام 10/ 20؛ مستند الشيعة 5/ 126 .
• (5)العروة الوثقى 1/ 663 ؛ مستمسك العروة 6/ 288 .