3.ريختن آب بر نجس، نه شستن چيز نجس در آب.

در اينكه در تطهير ظرف متنجّس به غير ولوغ(--> ولوغ)با آب قليل، سه بار شستن شرط است يا نه، اختلاف است. معروف ميان معاصران، قول نخست است.(4)

آب كثير

آب كثير: مقابل آب قليل.

فقيهان عنوان آب كثير را درباره آب غير قليل(--> آب قليل)به كار برده‌اند كه شامل آبهاى كرّ، جارى، باران، چشمه، چاه و حمّام مى‌شود. گاه آب كثير مقابل آب جارى به كار مى‌رود كه مراد از آن آب كُرّ است.

از اين عنوان در باب طهارت بحث شده است.

آب كثير مطلق(--> آب مطلق)به ملاقات نجاست نجس نمى‌شود، مگر آنكه رنگ، بو يا مزه آن به نجاست تغييركند. آب نجس ـ اعم از قليل و كثير ـ با اتّصال به آب كثير در صورت آميختگى با آن و زوال تغيّر(--> تغيّر)پاك مى‌شود. در حصول طهارت بدون امتزاج اختلاف است.(1)به قول مشهور، چيز نجس با يك بار شستن در آب كثير پاك مى‌شود.(2)مشهور متأخّران در تطهير شى‌ء نجس ـ مانند لباس ـ با آب كثير، فشردن و خروج غساله(--> غساله)را معتبر نمى‌دانند.(3)

آب كرّ

آب كُرّ: مقدار مشخّصى از آب.

آب كُرّ اندازه مشخّصى از آب مطلق است كه با ملاقات نجاست، نجس نمى‌گردد.

از آن در باب طهارت بحث شده است.

آب كرّ نزد مشهور فقيهان، مقدار آبى است كه اگر در ظرفى كه هر يك از درازا، پهنا و گودى آن سه وجب و نيم معمولى است بريزند آن را پر كند. از اين‌رو، مجموع مساحت آب كرّ 42 و هفت هشتم وجب است. مساحتهاى 36 و 27 وجب نيز گفته شده است.(1)وزن آن 740/376،

• (1)جواهر الكلام 1/172 ـ 173
• (1)العروة الوثقى 1/43
• (2)جواهر الكلام 6/196
• (3)مهذب الاحكام 2/ 38 .
• (4)107 ـ 110 .