حَرِيرٌ:(حج/ 23.)[*]

به يك نوع پارچۀ بسيار نازك (ابريشمين) گفته شده است كه طبق آيۀ مورد بحث، لباس بهشتيان را تشكيل مى‌دهد و اين در مقابل لباسهايى از آتش است كه براى كافران بريده مى‌شود (حج/ 19.) به هر حال اهل بهشت، زيباترين لباسهايى را كه در دنيا از آن محروم بودند بر تن مى‌كنند و دست‌بندهاى جواهرنشان در دست دارند، اگر در اين جهان از پوشيدن اين گونه لباسها و زينتها ممنوع بودند به خاطر آن بود كه مايۀ غرور و غفلت مى‌شد و سبب محروميت گروه ديگر مى‌گشت، ولى در آنجا كه اين مسائل مطرح نيست اين ممنوعيتها برداشته مى‌شود.

البته بايد توجه داشت كه الفباى زندگى در آن جهان با اين جهان متفاوت است و بديهى است اين الفاظ مفاهيمى برتر و بالاتر از آنچه ما در اين جهان مى‌انديشيم خواهد داشت. (ج 57/14.)

ح ر س

حرس: (جن/ 8.)[**]

بر وزن «قفس» جمع «حارس» و حارس به معنى «نگاهبان» است و بعضى آن را اسم جمع دانسته‌اند. اين واژه از مادّه «حرس» (بر وزن درس) و به معنى «نگهداشتن و حفظ كردن» آمده است (حرس و حراسة هر دو مصدرند و به همين معنى است).

[*]... يُحَلَّوْنَ فِيهٰا مِنْ أَسٰاوِرَ مِنْ ذَهَبٍ وَ لُؤْلُؤاً وَ لِبٰاسُهُمْ فِيهٰا حَرِيرٌ.«... (اهل ايمان در بهشت) با دستبندهايى از طلا و مرواريد زينت مى‌يابند و لباسشان در آنجا از «حرير» است». حج/ 23.

[**]وَ أَنّٰا لَمَسْنَا اَلسَّمٰاءَ فَوَجَدْنٰاهٰا مُلِئَتْ حَرَساً شَدِيداً وَ شُهُباً.جن/ 8.