ا ث ث

اثاث: (نحل/ 80.)[*]

به معنى وسايل خانه است و در اصل از مادّۀ «اثَّ‌» به معنى «كثرت و درهم پيچيدگى» گرفته شده است و ازآنجا كه وسايل خانه معمولا زياد است به آن «اثاث» گفته‌اند. در آيۀ مورد بحث «اثاث» و «متاع» هر دو تعبير يك مطلب را از دو زاويه مختلف نشان مى‌دهد «متاع» به هرگونه چيزى مى‌گويند كه انسان از آن متمتع و بهره‌مند مى‌شود و با توجه به آنچه گفته شد ذكر اين دو تعبير پشت سر هم ممكن است اشاره به اين باشد كه شما مى‌توانيد از پشم و كرك و موى چهار پايان، وسايل زيادى براى خانۀ خود فراهم سازيد و از آن متمتع شويد.

بعضى ديگر مانند فخر رازى اين احتمال را داده‌اند كه منظور از اثاث، پوشش و لباس است و متاع اشاره به فرش است، ولى هيچ‌گونه دليلى براى اثبات اين موضوع ذكر نكرده‌اند.

«آلوسى» در «روح المعانى» اين احتمال را نيز نقل مى‌كند كه اثاث اشاره به وسايل منزل بوده باشد و متاع به وسايلى كه به عنوان مال‌التجاره از آن استفاده مى‌كنند.

ولى آنچه ابتدا گفتيم نزديكتر به نظر مى‌رسد. (ج 344/11-345.)

ا ث ر

آثار: (كهف/ 6.)[**]

جمع «اثر» در اصل به معنى جاى پاست، ولى به هر علامتى كه از چيزى باقى مى‌ماند «اثر» گفته مى‌شود.

[*]...وَ مِنْ أَصْوٰافِهٰا وَ أَوْبٰارِهٰا وَ أَشْعٰارِهٰا أَثٰاثاً وَ مَتٰاعاً إِلىٰ حِينٍ‌.«... و از پشمها و كركها و موهاى چهار پايان، اثاث و متاع (وسايل مختلف زندگى) تا زمان معينى قرار داد. نحل/ 80.

[**]فَلَعَلَّكَ بٰاخِعٌ نَفْسَكَ عَلىٰ آثٰارِهِمْ‌... «گويى مى‌خواهى خود را از غم و اندوه به خاطر اعمال آنها هلاك كنى...» كهف/ 6.