حضرت صالح عليه السلام

بعد از نابودى قوم عاد بدنبال نفرين حضرت هود عليه السلام قوم ثمود روى كار آمد كه كمتر از چهل خانوار بودند و بعضى گفته‌اند در وادى القرى بين شام و مدينه منزل داشتند و از سيصد تا هزار سال عمر كردند. در كمال خوشى و نعمت بسر مى‌برند و از باغهاى سر سبز و چشمه سارها و زمينهاى حاصلخيز خود و حيواناتشان بهره‌مند بودند تا اينكه بت پرستى و فساد در ميانشان شايع شد و خداوند سبحان براى هدايتشان حضرت صالح عليه السلام را كه از خانواده‌هاى اصيل و محترم خودشان بود و به عقل و علم در ميانشان ممتاز و معروف بود، فرستاد.

دعاى حضرت صالح عليه السلام

حضرت صالح عليه السلام قوم خود را مخاطب ساخته و بعد از سفارش به خدا پرستى دعائى را به آنها ياد داد و آنها را متوجه نعمتهاى خدا ساخت.

(يا قَوْمِ اُعْبُدُوا اَللّهَ ما لَكُمْ مِنْ إِلهٍ غَيْرُهُ هُوَ أَنْشَأَكُمْ مِنَ اَلْأَرْضِ وَ اِسْتَعْمَرَكُمْ فِيها فَاسْتَغْفِرُوهُ ثُمَّ تُوبُوا إِلَيْهِ إِنَّ رَبِّي قَرِيبٌ مُجِيبٌ‌؛[1]اى قومِ من خداى يگانه را كه جز او خدائى نيست پرستش كنيد. او خدائى است كه شما را از زمين آفريد و براى عمران و آبادنى زمين را برگزيد

[1]- هود / 61