مرحوم طبرسى مى‌فرمايد:

«معنى آيه اين است كه خدايا به تو پناه مى‌برم از اينكه شياطين به من نزديك شوند و مرا از اطاعت تو باز بدارند و گفته شده معنايش حاضر شدن در نماز است و يا در همه احوال.»[1]

با توجه به اينكه شياطين جمع شيطان است حضرت مأمور مى‌شود در اين دعاى تعليمى پيوسته از شيطانهاى آشكار و پنهان به خدا و لطف و رحمت او پناه جويد و خود را از وسوسه و تحريك و اغواء شياطينِ جنّ و انس محفوظ بدارد.

در تفسير على بن ابراهيم قمى به نقل از تفسير نور التقلين ج 3 ص 552 مى‌خوانيم امام عليه السلام فرمود دو سورۀ (قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ اَلنّاسِ‌ وَ قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ اَلْفَلَقِ‌) از جمله سوره‌هائى است كه خداوند بعنوان دعا براى حفظ شر و رد آفات به حضرت محمّد تعليم فرموده است. بنابراين شايسته است در تمام اوقات اين دو سوره كوتاه را كه بعنوان معوذّتين نام گذارى شده است تلاوت كنيم.

نكته تربيتى و اخلاقى

وقتى پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم كه داراى مقام عصمت و مصونيت از گناه و انحراف است، مى‌فرمايد: «شَيطانِى اَسْلَمَ بِيدى» شيطان من به دستم تسليم شده است، با اين حال چنين تقاضائى از خدا مى‌كند كه از شرّ شيطان در امان باشد و خداوند چنين دعائى را به وى مى‌آموزد كه با زمزمۀ آن خود را در امان از شر شيطان قرار دهد، تكليف ديگران كه بر خود دار از مقام عصمت نيستند و هر لحظه در معرض لغزش و گناه مى‌باشد، روشن است و طبيعى است كه احتمال لغزش و انحراف آنها در مقابل وسوسه‌هاى شيطان بسيار زياد است و بايد همه مؤمنان به خدا از پروردگار جهان كه مالك و مدبّر و حافظ آنها است، بخواهند آنها را لحظه‌اى به حال خود وا مگذارد

[1]- ابوعلى فضل بن حسن طبرسى، مجمع البيان، ج 7، پيشين، ص 117.