ياد آور شود و براى مسلمانان باز گو كند تا از مشكلات طاقت فرسا نهراسند و از لطف و رحمت الهى مأيوس نشوند و بدانند صبر همراه با دعا و نيايش به درگاه الهى ثمرات شيرينى دارد.

از مطالب گذشته نتيجه گرفتيم كه بيمارى حضرت ايوب عليه السلام طورى نبوده است كه نعوذ باللّه بدنش كرم بگيرد و چيزهائى كه در اين باره مى‌گويند مدرك درستى ندارد و اساساً متكلمين معتقدند پيامبران الهى از هر نقص و عيبى كه موجب تنفّر طبع مردم بشود و باعث شود مردم از آنها فاصله بگيرند، بدور هستند.

چشمه آب سرد و شفابخش

(اُرْكُضْ بِرِجْلِكَ هذا مُغْتَسَلٌ بارِدٌ وَ شَرابٌ‌؛ ايوب عرض مى‌كند پروردگارا شيطان مرا به رنج و عذاب انداخته) در اينجا رحمت الهى آغاز شد و به ايّوب دستور داد پاى خود را به زمين بكوب چشمه آبى مى‌جوشد كه هم خنك است براى شستشوى تنت و هم گوارا است براى نوشيدن. ايوب پا را به زمين كوبيد چشمه آب جوشيدن گرفت چشمه‌اى خنك و گوارا و شفابخشِ بيماريهاى برون و درون. بعضى معتقدند اين چشمه داراى يك نوع آب معدنى بوده كه هم براى نوشيدن گوارا بود و هم اثرات شفابخش داشته و جالب اينكه اين آب علاوه بر اين كه نوشيدنى بود مناسب براى شستشو و برطرف كردن امراض نيز بود.[1]

بازگشت سلامتى و نعمت به ايّوب عليه السلام

در اثر صبر، تضرع و دعاى حضرت ايوب نخستين و مهمترين نعمت الهى كه عافيت و سلامتى است به ايوب بازگشت و نوبت رسيد به نعمتها و مواهب ديگر كه قرآن مى‌فرمايد: ما خانواده‌اش و همانند آنها را به او برگردانديم در اين كه چگونه

[1]- ص/ 42.