شرح كوتاه: خداوند متعال در قرآن کریم به مؤمنان صابر و مقاوم، وعده رستگاری داده است (ثُمَّ اسْتَقَامُوا... وَ أَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ) استقامت در راه خدا، پایداری در عمل به دستورات الهی است، مؤمنان حقیقی با وجود سختی‌ها و محرومیت‌ها و مشکلات فراوان، در مسیر بندگی خدا استقامت ‌‌ورزیده و با عزم راسخ در رسیدن به اهداف عالی و مسیری که انتخاب کرده‌اند

همواره همچون کوهی محکم، پایدارند، به عکس، اشخاصِ ضعيف الاراده و ضعیف الايمان که در مواجهه با كوچک‌ترين مانع یا محرومیّت یا سرزنش مردم، از بندگی خدا دست بر‌داشته و وظایف دينی خود را به كلی ترک می‌کنند یا با مواجهه با اولین شکست، از اهداف عالی که به دنبال آن بوده‌اند، دست می‌کشند. اما نکاتی که در ذیل آیه شریفه، ذکر شده ‌است:

1. آنچه ایمان را بارور می‌کند؛ مقاومت است و گرنه چه بسیار مؤمنانی که بد عاقبت شدند. (قالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا)

2. استقامت، در کنار ایمان ارزش دارد و گرنه کفّار نیز بر باطل خود استقامت می‌ورزند.

3. انسان در اثر ایمان و مقاومت، فرشتگان را به خود جلب می‌کند. (تَتَنَزَّلُ عَلَیهِمُ الْمَلائِکة)

4. فرشتگان بر غیر پیامبران نیز نازل می‌شوند.

5. بالاترین هدیّه آسمانی برای مؤمنان مقاوم؛ آرامش روحی و روانی است.(أَلَّا تَخافُوا وَ لاتَحْزَنُوا وَأَبْشِرُوا).[1]

[1].[536] تفسیر نور، محسن قرائتی، ج10، ص 336.