مى‌ترسم بيش از اين موجب ناراحتى شما گردد، اجازه دهید او را بکشیم و جسد او را در رودخانه بيندازيم. حضرت فرمود: لازم نيست كارى بكنی. نگهبان همچنان به ممانعت و اذيّت خود ادامه داد تا مقدار زيادى از شب سپرى شد و بعد از آن بواسطه زبان نرم و صبر امام آن حضرت را آزاد كرد و توانستيم به حركت خود ادامه دهيم.

چون مقدارى راه رفتيم، امام فرمود: اى مرازم! آيا این نرمی و مدارا بهتر بود يا كارى كه شما می‌خواستيد انجام دهيد؟گفتيم: يا بن رسول اللّه! این بهتر بود. سپس حضرت فرمود: چه بسا مردى که در برخورد با دیگران «از جمله همسر یا همکار و دوست خود» با تندی و شدت و كم‌صبرى، کاری می‌کند و به حسب ظاهر از يك ناراحتى ناچيز نجات می‌يابد؛ ولى بعد از آن مبتلا به يك ناراحتى شديدتر و بزرگ‌تری گردد. [1]

28. كيفر آزار به همسر، رجوع شود به موضوع: اذیت و آزار دیگران، داستان شماره: 18 با عنوان: كيفر زن ناسازگار با شوهر، صفحه: 230.

نکته: در این داستان كيفر زنی كه نمی‌خواست به حدود الهی و آیين شوهرداری، تن در دهد ذکر شده است این عقوبت برای مرد هم خواهد بود اگر با کارها و حرفهایش موجب اذیت و آزار همسر خود شود و در وظایف خود کوتاهی کند و حقوق همسر خود را رعایت نکند.

29. همسر ناسازگار و عیبجو

با كاروانی به سوى دمشق رهسپار شديم به خاطر موضوعى از کاروانیان ملول و دلتنگ شدم و تنها سر به بيابان نهادم. سرانجام در آنجا به دست فرنگيان اسير گشتم. آنها من را به طرابلس «يكى از شهرهاى شام» بردند و در آنجا در خندقى

[1].[517] اصول کافی، کلینی، محمد بن یعقوب، ط الاسلامية، ج 8، ص 73، ح 49.