سوّم: دشنام دهنده را از عمل خود پشیمان کرد.

چهارم: ضمن گذشت از او با این کار او را موفّق به توبه نمود.

پنجم: او را به مدح وادار نمود بعد از آن كه به حضرت دشنام گفته بود. (جُمِعَ فِيهِ خَمْسُ خِصَالٍ الْحِلْمُ وَ إِسْقَاطُ الْأَذَى وَ تَخْلِيصُ الرَّجُلِ مِمَّا يُبَعِّدُهُ عَنِ اللَّهِ وَ حَمْلُهُ عَلَى النَّدَمِ وَ التَّوْبَةِ وَ رُجُوعِهِ إِلَى الْمَدْحِ بَعْدَ الذَّمِّ وَ اشْتَرَى جَمِيعَ ذَلِكَ بِيَسِيرٍ مِنَ الدُّنْيَا).[1]

23. گرامیترین مردم

امام سجّاد 7به یکی از اصحاب خود فرمود: بدان که گرامی‌ترین مردم كسى است كه بيشترين خير را به هم نوعان خود برساند. اگر چه خيرى از آنان به او نرسيده باشد و در عین حال خود را از مردم بى‌نياز بداند و چشم‌داشتى از كسى نداشته باشد. بعد از آن گرامی‌ترین مردم كسى است كه نسبت به اموال مردم عفیف و بی‌رغبت باشد هر چند نيازمند باشد. زيرا أهل دنيا به اموال خود عشق می‌ورزند و هر كس مزاحم معشوقه آنان نشود در نزد آنان محترم است، و هر كس رغبتی در اموال آنان نداشته باشد و به آنان احسان کند در نزد آنان عزيزترین و گرامی‌ترین فرد است. (أَنَّ اكرم النَّاسِ عَلَى النَّاسِ مَنْ كَانَ خَيْرُهُ فَائِضاً عَلَيْهِمْ وَ كَانَ عَنْهُمْ مُسْتَغْنِياً مُتَعَفِّفاً).[2]

نکته: در این روایت امام7 فرمود: گرامیترین مردم در نزد مردم کسی است که این صفات را دارا باشد لذا این روایت منافات ندارد با آیه شریفه که فرمود: گرامیترین مردم در نزد خدا اهل تقوی هستند. (إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقَاکُمْ)

[1]. مجموعة ورام، ج‌1، ص: 125.

[2].[152] بحار الأنوار، ط دار الاحیاء التراث، مجلسي، محمد باقر، ج89، ص243.