آگاهى حضرت موجب علم آن حضرت به فريبكارى و بيعت شكنى آنها بود و به همين دليل منتظر اين پيشامد از ناحيه آنها بود.

(3159- 3156)

فرموده است: سترنى عنكم جلباب الدّين‌

اين كلام امام (ع) به منزله تهديدى است براى مخالفان و جنگ با آنها كه با امام مخالف بودند. معناى كلام امام (ع) اين است كه: بين من و شما دين حايل و مانع شده است و مرا از چشمان بصيرت شما پوشيده داشته است تا مرا بدرستى بشناسيد، زيرا من به شما سخت نگرفتم و در باره شما شدّت نشان ندادم و شيوه‌هايى كه شما را به راه بياورد و از باطل باز دارد به كار نبردم و جز رفق و مدارا و مهربانى و گذشتن از جرايم كه دين بر آنها موفّقم ساخته رفتارى نداشته‌ام در نتيجه دين پرده‌اى است كه ميان آنها و شناختن امام حايل شده است، پس امام (ع) لفظ «جلباب» را براى آن پرده استعاره آورده است.

بعضى جمله: سترنى عنكم راستركم عنّى روايت كرده‌اند، مطابق اين روايت معنى كلام امام (ع) اين است كه: اسلام مجاز نمى‌داند كه خون شما را بريزم و فراريان از ميدان جنگ را تعقيب كنم و مجروح شما را بكشم و ... يعنى آنچه كه در حق كفّار جايز است بر شما روا دارم.

(3163- 3161)

فرموده است: بصّرنيكم صدق النّيّة

مقصود امام (ع) از «صدق نيّت» خالص بودن امام (ع) براى خداى تعالى و روشن بودن آيينه نفس آن بزرگوار است و به همين دليل چشم بصيرت آن حضرت روشن است و عاقبت كار آنها را كه به كجا منتهى مى‌شود مى‌داند، چنان كه پيامبر (ص) در اين باره فرموده است: «مؤمن به نور خدا نظر مى‌كند» [1].