مُعْرِضُونَ^ [1]. و باز مى‌فرمايد: إِنَّ فِي خَلْقِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ اخْتِلافِ اللَّيْلِ وَ النَّهارِ وَ الْفُلْكِ الَّتِي تَجْرِي فِي الْبَحْرِ بِما يَنْفَعُ النَّاسَ وَ ما أَنْزَلَ اللَّهُ مِنَ السَّماءِ مِنْ ماءٍ فَأَحْيا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها [2].

و باز مى‌فرمايد: وَ السَّماءَ بَنَيْناها بِأَيْدٍ وَ إِنَّا لَمُوسِعُونَ وَ الْأَرْضَ فَرَشْناها فَنِعْمَ الْماهِدُونَ وَ مِنْ كُلِّ شَيْ‌ءٍ خَلَقْنا زَوْجَيْنِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ‌ [3].

علاوه بر اينها نشانه‌هايى كه بر ذات مقدّس حق دلالت دارند و استدلال خداوند متعال به زبان انبيا كه ترجمان وحى بر خلق مى‌باشند تا آنها را با توجه به اين الطاف به قرب خدا ارشاد و به كرانه اقيانوس عزّت حق و رسيدن به محضر قدس ربوبى هدايت كنند، بالاتر است خداوند از آنچه را كه مشركان مى‌گويند:

وَ آتاكُمْ مِنْ كُلِّ ما سَأَلْتُمُوهُ وَ إِنْ تَعُدُّوا نِعْمَتَ اللَّهِ‌.

(1852- 1835)

فرموده است: و لم يخل سبحانه ... الى قوله خلفت الابناء

اين سخن امام (ع) به عنايت خاص خداوند نسبت به خلق اشاره دارد به اين شرح كه هيچ امّتى را بدون پيامبرى كه آنها را به سوى خداوند راهنمايى كند نگذاشته است. خداوند متعال مى‌فرمايد: إِنَّا أَرْسَلْناكَ بِالْحَقِّ بَشِيراً وَ نَذِيراً وَ إِنْ‌ [4].

خداوند هيچ امّتى را بدون كتابى كه آنها را به عبادت خود فرا خواند و عهد

[2] سوره بقره (2): آيه (164): در آفرينش آسمانها و زمين و گذشت شب و روز و كشتيهايى كه به نفع مردم در دريا حركت مى‌كنند و آبى كه خداوند از آسمان فرو مى‌فرستد و زمين را پس از مرگ زنده مى‌كند نشانه‌هايى است بر خداوند براى اهل خرد.

[3] سوره ذاريات (51): آيه (47): آسمان را به قدرت خود برپا داشتيم و زمين را توسعه داديم و گسترانيديم چه نيكو گسترش دهنده‌اى است خداوند و هر چيزى را جفت آفريديم شايد متوجه نعمتهاى خدا شويد.

[4] سوره فاطر (35): آيه (24): هيچ امّتى نبود جز آن كه در ميان آنها بيم دهنده‌اى بود.